Matériel : Partie séparée
SKU: M7.DOHR-21763
ISBN 9790202047637.
Geor g Philipp Telemanns Konzert für Viola d'amore, Oboe d'amore, Querflöte und Streichorchester TWV 53:E1 wird selten aufgeführt, wohl wegen der seltenen Kombination von Solo-Instrumenten. Die Viola d'amore war ein in der Barockzeit übliches Streichinstrument in der Größe einer Bratsche mit meist sechs oder sieben Saiten, oft noch mit zusätzlichen Resonanzsaiten. In der vorliegenden Ausgabe wurde die Stimme durch eine Viola ersetzt und im Altschlüssel notiert. Die für Oboe d'amore gedachte Stimme lässt sich ohne weiteres auch auf einer normalen Oboe spielen. Die Oboenstimme zweifach bei (auch transponiert für Oboe d'amore). Die von Telemann gesetzten Noten für das Streichorchester sind hauptsächlich Füllstimmen zum Basso continuo. Sie wurden meist auf die rechte Hand der Cembalostimme übertragen. (Eberhard Heymann).
SKU: BT.DHP-1043546-140
Claudio Monteverdi composed this toccata as an instrumental introduction for the opera L’Orfeo (1607). According to the composer, this introduction should be played three times before the rising of the curtain. This is actually the first overture in the history of opera.)The story of Orfeo, who enchanted nature with his music, is tragic, as he loses his beloved Eurydice and decides to retrieve her from the underworld. On their return journey, one glance back at her is fatal: he loses her for the second time.)This arrangement for wind band is very suitable as a concert opener. The toccata is played three times just like the original. The first time it is played by a quintetconsisting of two trumpets and three trombones.)Various ways of performing this toccata are possible. The tension builds up more intensely if the quintet starts off stage. Eventually, these five players join the band, after which the tutti version follows two times. You can also have the brass play from the gallery during the second or third time for a double choir effect. Claudio Monteverdi componeerde deze toccata als instrumentale inleiding tot de opera L’Orfeo (1607). Dit arrangement voor harmonieorkest is dan ook heel geschikt als openingswerk. De toccata wordt drie keer gespeeld, de eerste keer door een kwintet van twee trompetten en drie trombones. De opbouw van de spanning is intenser als het kwintet in de coulissen of achter het podium begint. Vervolgens voegen deze vijf muzikanten zich bij de rest van het orkest, waarna de tutti-versie nog twee keer klinkt.Claudio Monteverdi schrieb diese Toccata als instrumentales Vorspiel zur Oper l'Orfeo. Sie sollte drei Mal vor der Hebung des Vorhangs gespielt werden. Damit hatte er tatsächlich die erste Ouvertüre der Operngeschichte geschaffen! Wie im Original, wird auch in dieser Bearbeitung die Toccata drei Mal gespielt: zunächst von einem Trompeten- und Posaunenquintett, dann zwei Mal vom gesamten Blasorchester. Ein ideales Eröffnungswerk!Claudio Monteverdi (1567-1643) a composé cette toccata instrumentale pour l’ouverture de son opéra tragique L’Orfeo (1607). Selon le souhait du compositeur, cette pièce d’introduction doit être jouée trois fois rideau baissé. Ce faisant, Monteverdi a composé la première ouverture dans l’histoire de l’opéra. Cet arrangement pour Orchestre d’Harmonie est idéal pour débuter un concert. Fidèle la version originale, la Toccata est interprétée trois fois dont la première par un quintette composé de trois trombones et de deux trompettes.Claudi o Monteverdi (1567-1643) compose questa Toccata strumentale per l’ouverture dell’opera tragica L’Orfeo (1607). Il compositore desiderava che questo brano di apertura fosse eseguito tre volte a sipario chiuso. Così facendo, compose la prima ouverture nella storia dell’opera. Questo arrangiamento per banda è ideale per iniziare un concerto. Fedele alla versione originale, la Toccata è interpretata tre volte, di cui la prima dal quintetto composto da tre tromboni e due trombe.
SKU: BT.DHP-1043546-010
SKU: BT.DHP-0981286-010
The Baroque is a period of frills and ornaments, wether in architecture, painting or music. An easy melody passes through a variety of arrangements. From brass quintet and different tutti parts, all the sections are in action. Fortified by a drum set and an (optional) electric bass, the piece is given a modern touch and becomes more acceptable to the audience. A follow-up to Rondo Romantica, this piece was composed in December 1997. De barok: een tijdperk van speelsheid in de architectuur, de schilderkunst en de muziek. In dit werk wordt een eenvoudig in het gehoor liggende melodie door veel verschillende arrangementen geleid. Van het koperkwintet tot enkele tuttidelen zijn alle secties in actie. Versterkt door de drumset en de basgitaar krijgt het stuk een moderne touch. Hierdoor wordt het extra aantrekkelijk voor het publiek! In diesem fröhlichen Werk des österreichischen Komponisten Otto M. Schwarz kommt wirklich jede Instrumentengruppe Ihres Blasorchesters zum Zuge. Ein spielerisches Barock-Thema wird durch einen flotten Schlagzeug-Rhythmus unterlegt und wird somit zu einer swingenden Nummer für Ihr nächstes Konzert! Le baroque : un style et une époque marqués par la légèreté qui a investi tous les domaines artistiques (architecture, peinture, musique, etc.). Dans ce morceau, la mélodie simple est jouée plusieurs fois dans des arrangements différents. Tous les pupitres sont sollicités afin que l’on entende aussi bien des tutti que des interventions du quintette de cuivres. La batterie et la guitare basse donnent au morceau une touche moderne très attrayante. Rondo Barocco, qui s’inscrit dans la lignée de Rondo Romantica, est une oeuvre adaptée aux orchestres juniors et aux formations plus expérimentées.< br>Il barocco: uno stile e un’epoca contraddistinti dalla leggerezza che ha infl uenzato tutti i campi artistici (architettura, pittura, musica, ecc.). In questo brano, la semplice melodia è eseguita a più riprese in diversi arrangiamenti. Tutte le sezioni della banda sono sollecitate per far sì che si possano ascoltare vari passaggi in tutti, ma anche degli interventi del quintetto di ottoni. La batteria e la chitarra apportano un tocco moderno ed accattivante. Rondo Barocco è un brano a sicuro effetto che delizier il pubblico.
SKU: BT.DHP-0981286-140
SKU: CA.5060100
ISBN 9790007087647.
The first volume of the new scholarly edition contains the complete chamber music without a keyboard instrument. The most important group of works comprises the string quartets, 10 of which have survived. They were composed during the 1770s, when Haydn was developing this class of music. The differing balance between such contrasting musical elements as entries in imitation, courtly melody, swift changes of tempo and unexpected modulations gives each of the quartets its special charm. The fact that six of them were published in 1784 as Kraus's Opus 1 by the publisher J. J. Hummel shows that the composer himself was convinced by his quartets. With the Flute quintet this volume also contains another key work in Kraus's chamber music. Composed in Vienna about 1783 and also issued in manuscript copies, this work was printed by Ignaz Pleyel in Paris in 1799.
SKU: VD.ED21763
ISBN 9790202047637. 12 x 9 inches.
SKU: HL.44001460
UPC: 073999520781. 6.75x10.5 inches.
The recent passing of pop icon David Bowie led to a wave of sadness and disbelief worldwide. Bowie's music and personality influenced the music industry internationally over several decades. His thought provoking experiments and continuous search for innovation made him a respected figure around the world. This song Life on Mars is one of the hits that made Bowie immortal. Het recente overlijden van popicoon David Bowie leidde wereldwijd tot een golf van droefheid en ongeloof. Zijn muziek en persoonlijkheid hebben de internationale muziekindustrie gedurende een paar decennia beinvloed. Zijn tot nadenken stemmende experimenten en blijvende zoektocht naar vernieuwing maakten hem een gerespecteerde figuur over de hele wereld. De song Life on Mars is een van de hits die Bowie onsterfelijk hebben gemaakt. Der Tod der Pop-Ikone David Bowie fuhrte weltweit zu einer Welle von Trauer und Fassungslosigkeit. Bowies Musik und Personlichkeit beeinflusste uber mehrere Jahrzehnte hinweg die internationale Musikbranche. Seine provozierenden Gedankenexperimenteund seine unaufhorliche Suche nach Innovation machten ihn weltweit zu einer angesehenen Personlichkeit. Das Lied Life on Mars gehort zu den Hits, die Bowie unsterblich machten.Le deces recent de l'icone du pop David Bowie a provoque une vague de tristesse et d'incredulite dans le monde entier. La musique et personnalite de Bowie ont influence l'industrie musicale internationale pendant plusieurs decennies. Ses experiences suscitant a la reflexion et sa recherche continuelle a l'innovation l'ont rendu respecte partout au monde. Cette chanson, Life on Mars, est l'un des tubes qui ont rendu Bowie immortel. La recente scomparsa del Duca Bianco ha gettato nello sconforto il mondo intero. Icona pop tra le piu influenti dello scorso secolo, Bowie e stato uno dei pochi grandi artisti capaci di sperimentare e di sorprendere fino all'ultimo giorno dellapropria vita. Per celebrare la sua camaleontica capacita di esplorare una quantita impressionante di generi e stili, proponiamo una delle sue piu note ed emozionanti ballate.
SKU: HL.44001461
UPC: 073999014617. 6.75x10.5 inches.
SKU: BT.DHP-1145333-070
ISBN 9789043135566. 9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
In Japan, July the 7th is a holiday known as Tanabata, for which large celebrations are held throughout the country. The holiday is based on a legend about a young man and a young woman who are separated by the Milky Way and can only see each otheronce a year on this night. THE SEVENTH NIGHT OF JULY is Itaru Sakai´s musical interpretation of this romantic legend. The work was originally composed for wind orchestra and published by De Haske Publications. This version for brass quintet was transcribed by the composer.Op 7 juli viert Japan Tanabata. Het is een feestdag die is terug te voeren op een oude legende. Volgens dit verhaal mogen in die nacht een jonge man en een jonge vrouw alleen dan elkaar zien. Gescheiden door de Melkweg leven ze derest van het jaarapart van elkaar. In THE SEVENTH NIGHT OF JULY verklankte Itaru Sakai deze romantische geschiedenis.Ook verkrijgbaar voor blaasorkest. Deze variant voor koperkwintet is een bewerking van de componist zelf.Der 7. Juli ist in Japan ein Feiertag namens Tanabata, zu dem im ganzen Land gro�e Feste gefeiert werden. Er geht auf eine Legende zurück, der zufolge ein junger Mann und eine junge Frau, die durch die Milchstra�e voneinander getrennt sind, sich nurin dieser einen Nacht sehen dürfen. In THE SEVENTH NIGHT OF JULY vertonte Itaru Sakai diese romantische Legende. Auch für Blasorchester und Brass Band erhältlich. Die Version für Blechbläserquintett ist eine Transkription des Komponisten.Le 7 juillet est un jour férié au Japon, appelé Tanabata, qui évoque une légende selon laquelle un jeune homme et une jeune femme, séparés lun de lautre par la Voie Lactée, ne peuvent se réunir que durant cette nuit-l . THE SEVENTH NIGHT OF JULY dItaru Sakai, qui met cette romantique légende en musique, est une pièce pétillante au finale époustouflant . Une version pour orchestre dharmonie est également disponible. La transcription pour quintette de cuivres a été réalisée par le compositeur.Un brano esigente per quintetto di ottoni, che riprende una romatica leggenda giapponese. Disponibile anche per banda.
SKU: BT.DHP-1175842-140
The 1960s is one of the most fascinating eras in the history of popular music. Many great hits from then have been turned into new versions during later decades after initial success. But everyone, both young and old, remembers the original songs well. Richard Johnsen has made great arrangements of You Can't Hurry Love, Son-of-A-Preacher Man, Stand By Me and Think, for this spectacular medley, The Golden Sixties. De jaren zestig: een fascinerend tijdperk uit de geschiedenis van de popmuziek. Veel grote hits uit die periode zijn in de decennia die erop volgden verschillende keren in een nieuw jasje gestoken, maar iedereen jong en oud kent ook de originele songs. Richard Johnsen bewerkte You Can't Hurry Love, Son-Of-A-Preacher Man, Stand By Me en Think, waarmee hij deze fraaie en spectaculaire medley The Golden Sixties in het leven riep.Die 1960er Jahre gehören zu den faszinierendsten Zeiten in der Geschichte der Popmusik. Viele bekannte Hits aus dieser Zeit erschienen in den Jahrzehnten nach ihrem ursprünglichen Erfolg mehrmals in neuen Versionen. Aber jeder, sowohl die Jungen als auch die Alten, erinnert sich auch noch an die Originalversion der Songs. Richard Johnsen hat tolle Arrangements von You Can't Hurry Love, Son-Of-A-Preacher Man, Stand By Me und Think geschrieben und das fantastische Medley The Golden Sixties erstellt.Les années 1960 sont l’une des décennies les plus fascinantes de l’histoire du pop. Depuis leur premier succès, de nombreux tubes de l’époque ont été fréquemment repris. Mais tous, jeunes et vieux, gardent aussi un souvenir des chansons originales. Ce medley spectaculaire de Richard Johnsen est un excellent arrangement de You Can’t Hurry Love, Son-Of-A-Preacher Man, Stand By Me et Think. Gli anni ’60 sono uno dei periodi più affascinanti per la musica pop. Molte hit di quegli anni, dopo il successo inziale, sono state riviste in nuove versioni negli ultimi decenni. Ma proprio tutti, sia giovani che meno giovani, ricordano molto bene la versione originale. Richard Johnsen ha sapientemente arrangiato per questo spettacolare medley i brani You Can't Hurry Love, Son-Of-A-Preacher Man, Stand By Me e Think.
SKU: BT.DHP-1175842-010
SKU: BT.DHP-1115084-020
9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
It may be surprising to see a fanfare piece commissioned by a Japanese ensemble, since fanfare orchestras are typically found in Belgium, Holland and Luxembourg, and also France and Switzerland. Senzoku Gakuen is one of the largest and mostprestigious music universities in Japan, and home to a wide variety of ensembles and orchestras. Since 2006 they have had a fanfare orchestra, which was started by Sotaru Fukaishi, a euphonium teacher who felt further performance opportunity wasneeded for saxhorn instruments. Fukaishi had loved the sound of fanfare orchestras ever since visiting the World Music Contest in Kerkrade (Holland) several years earlier. Jan Van der Roost was involved with this new initiative from the beginning,and they were also joined by Manu Mellaerts for certain projects. The Dean of the music department, Professor Kazuo Tomioka, fully supports the ensemble and commissioned Ostinati. The première took place on June 11th at Maeda Hall inMizonokuchi (Kawasaki) where Senzoku Gakuen is based. The piece opens with an impressive timpani solo, followed by brass and saxophone. The rhythmical pulse remains constant and the music is fiery and assertive in character. A pentatonic melodygradually emerges and the music loses its vehemency and softens. The initial percussion ostinati subsequently recurs and the first section of the piece concludes in a similar mood to the opening. The second movement is sweet and melodic, opening witha long passage for the saxophone family in a minor key. The same theme then appears in the major and is developed upon; the music builds to a majestic orchestral forte, reminiscent of a pipe organ in its sonority. The theme returns in the originalminor key with a change in instrumentation leading the movement to a quiet and peaceful end on a soft E minor chord. The finale starts with percussion: a four-bar pattern is repeated several times over which the movement’s melodic themes areintroduced. These melodic elements are varied and used in different versions and the ostinato idea, which characterizes the entire piece, is highlighted. The theme travels through the orchestra, appearing on various instruments and in variousregisters. It captures the listener’s attention and displays the full range of sound and colour within the fanfare orchestra.Het is misschien verrassend dat dit fanfarewerk is geschreven in opdracht van een Japans ensemble, aangezien fanfareorkesten vooral te vinden zijn in België, Nederland en Luxemburg, en ook wel in Frankrijk en Zwitserland. SenzokuGakuen is een van de grootste en meest prestigieuze muziekopleidingen van Japan, en de thuisbasis van een grote verscheidenheid van ensembles en orkesten. In 2006 is er een fanfareorkest opgericht, en wel door Sotaru Fukaishi, eeneuphoniumdocent die vond dat er meer mogelijkheden moesten komen voor optredens met saxhoorninstrumenten. Fukaishi had enkele jaren daarvoor genoten van de fanfareklank toen hij het Wereld Muziek Concours in Kerkrade bezocht. DeBelgische componist Jan Van der Roost was van het begin af aan betrokken bij dit nieuwe initiatief, en ook Manu Mellaerts werd voor een aantal projecten aangetrokken. Het hoofd van de muziekfaculteit, professor Kazuo Tomioka, staatgeheel achter het ensemble en gaf de opdracht tot het schrijven van Ostinati. De première vond plaats op 11 juni in de Maeda Hall in Mizonokuchi (Kawasaki), waar Senzoku Gakuen is gevestigd. Het werk begint met een indrukwekkendepaukensolo, gevolgd door koper en saxofoon. De ritmische puls blijft constant, en de aard van de muziek is vurig en krachtig. Geleidelijk komt er een pentatonische melodie naar voren en wordt de muziek minder heftig, ze wordtzachter van karakter. De aanvankelijke ostinati in het slagwerk verschijnen dan opnieuw, waarna het eerste deel van het werk eindigt in dezelfde sfeer als waarmee het begon. Het tweede deel is lieflijk en melodisch. Het opentmet een lange passage voor de saxofoons in een mineurtoonsoort. Dan klinkt hetzelfde thema in majeur en daar wordt op voortgeborduurd: de muziek ontwikkelt zich tot een majestueus orkestraal forte, dat qua sonoriteit doet denkenEs mag überraschen, dass dieses Fanfareorchesterwerk ausgerechnet von einem japanischen Ensemble in Auftrag gegeben wurde, da Fanfareorchester doch eher in Belgien, den Niederlanden oder Luxemburg oder auch in Frankreich oder Schweiz zu finden sind. Senzoku Gakuen ist eine der größten und renommiertesten Musikschulen Japans und Heimstätte einer Vielfalt an Ensembles und Orchestern. Im Jahr 2006 wurde ein Fanfareorchester gegründet. Den Anstoß gab Sotaru Fukaishi, ein Euphoniumlehrer, der den Instrumenten der Saxhorn-Familie mehr Spielmöglichkeiten bieten wollte. Fukaishi hatte sich einige Jahre zuvor bei der Weltmeisterschaft in Kerkrade (Holland) in den Klang vonFanfareorchestern verliebt. Jan Van der Roost war von Beginn an in die Entwicklung dieser Idee involviert und, einige Projekte betreffend, ebenso Manu Mellaerts. Der Dekan des Musik-Colleges, Professor Kazuo Tomioka, steht voll und ganz hinter dem Ensemble und gab Ostinati in Auftrag. Die Premiere fand am 11. Juni 2011 in der Maeda Hall in Mizonokuchi statt, dem Heimatort der Schule Senzoku Gakuen. Das Stück beginnt mit einem eindrucksvollen Paukensolo, bevor Blechbläser und Saxophon einsetzen. Der rhythmische Puls bleibt konstant unter einer feurigen, nachdrücklichen Musik. Eine pentatonische Melodie bildet sich nach und nach heraus, während die Musik an Heftigkeit verliert und sanfter wird. Die anfänglichen Ostinati im Schlagwerk kehren zurück und so endet der erste Satz des Werkes in einer der Eröffnung ähnlichen Stimmung. Der zweite Satz ist lieblich und melodiös. Er beginnt mit einem langen Abschnitt für die Saxophone in Moll. Dann erscheint das gleiche Thema in Dur und durchläuft eine Entwicklung; die Musik baut sich zu einem majestätischen orchestralen Forte auf, das in seiner Klangfülle an eine Orgel erinnert. Dann kehrt das Thema in seiner ursprünglichen Moll-Tonart und in veränderter Instrumentierung zurück, um den Satz ruhig und friedvoll in einem e-Moll-Akkord enden zu lassen. Il pourrait paraître surprenant qu’un ensemble japonais puisse commander une pièce pour orchestre de fanfare, puisque l’on rencontre surtout ce type de formation en Belgique, aux Pays-Bas et au Luxembourg, ainsi qu’en France et en Suisse. Senzoku Gakuen, l’une des plus grandes et plus prestigieuses académies de musique du Japon, compte une grande variété d’ensembles et d’orchestres. En 2006 s’y est ajouté un orchestre de fanfare fondé par Sotaru Fukaishi, un professeur d’euphonium qui pensait qu’il était nécessaire d’offrir de plus larges possibilités aux cuivres de la région. Depuis qu’il avait assisté au World Music Contest de Kerkrade (Pays-Bas), plusieurs années auparavant,Fukaishi se prit de passion pour le son chaud et généreux de l’orchestre de fanfare, une formation atypique au Japon. Jan Van der Roost a favorablement adhéré cette nouvelle initiative, tandis que Manu Mellaerts collabora avec les deux hommes afin de concrétiser certains projets. Le professeur Kazuo Tomioka, doyen du collège de musique, soutint vigoureusement l’orchestre et commanda Ostinati. La création de l’oeuvre fut donnée le 11 juin 2011 au Maeda Hall de Mizonokuchi (Kawasaki), où se trouve Senzoku Gakuen. La pièce débute avec un impressionnant solo de timbales précédant l’entrée des cuivres et des saxophones. La pulsion rythmique est constante, la musique est énergique et de caractère affirmé. Une mélodie pentatonique émerge graduellement, alors que la trame musicale diminue d’intensité et s’adoucit. L’ostinato la percussion revient fréquemment et la première partie de l’oeuvre se termine dans un climat semblable celui du début. Le deuxième mouvement, doux et romancé, débute avec un long passage en mode mineur joué par les saxophones. Le même thème apparaît alors en mode majeur et se développe peu peu ; la musique s’intensifie pour arriver un majestueux et orchestral forte dont les sonorités rappellent celles d’un orgue d’église. Puis le thème revient sa tonalité mineure d’origine avec un changement d’instrumentation qui mène.
SKU: BT.DHP-1115084-120