Matériel : PartitionLangue : Français
Par LE ROY R. / CLASSENS H.. / Niveau : Intermédiaire / classique / Répertoire / Flûte Traversière et Piano
SKU: BT.BMP8095417
A lot is known about the American composer Leroy Anderson. This son of Swedish immigrants played the piano, organ, accordion, trombone, tuba and double bass. He spoke several languages fluently and graduated from Harvard with first-class honours.While on military service, the army also commissioned him to write a manual on Icelandic grammar.He already started writing musical arrangements as a student, and from his 30th year arranged and composed for the Boston Pops Orchestra. Such melodiesas Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride and Bugler�s Holiday made him world famous. His best-known work, Blue Tango, reached number one in the US charts in 1952, and it sold more than a million copies. In 1975, a year after hisdeath, he was given a star at the Walk of Fame in Hollywood.Most of his works last no longer than three minutes, about the maximum length of a single at that time. One work that lasts longer is his 1953 Piano Concerto in C for piano and orchestra.The first performance was in Chicago, conducted by the composer and with Eugene List at the piano. However, after three performances he was no longer happy with the work and withdrew it. He always intended to revise it, but never got round to it. Itwas only in 1989 that the Anderson family decided to republish the work.This three-part composition is on the one hand characterised by a careless elegance, but on the other one can hear the influence of Rachmaninoff, Copland, Gershwin, and evenBeethoven and Mozart, as well as the Viennese classics.Anderson used the sonata form for the first movement. It ends with a cadenza that carries us on into the second part (in e minor). The third part is a typically cheerful American folk dance in2/4 time, a so-called Hoe Down, with a lilting, lyrical passage as its middle section. At the end comes a solo passage followed by a rapid close.In this piano concerto, Anderson combines a rigidly classical form of composition with simple andappealing themes and elements from light music. So this work is a perfect synthesis of light music and what is called serious music, in the same way as Gershwin�s Rhapsody in Blue. A work that can be played equally well in a concerthall, at an open-air concert or even a pop concert.Over de Amerikaanse componist Leroy Anderson is veel bekend. Deze zoon van Zweedse immigranten speelde piano, orgel, accordeon, trombone, tuba en contrabas. Hij sprak vloeiend verschillende talen en studeerde met grote onderscheidingaf aan Harvard en schreef tijdens zijn legerdienst in opdracht van het leger een handboek grammatica Ijslands.Al in zijn studententijd begon hij met het maken van arrangementen, en vanaf zijn 30ste arrangeerde en componeerde hijvoor het Boston Pops Orchestra. Melodieën zoals Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride en Bugler's Holiday maakte hem wereldberoemd. Zijn bekendste werk Blue Tango stond in 1952 op nummer één in de VS Charts, ener werden meer dan een miljoen exemplaren van verkocht. Een jaar na zijn dood in 1975 kreeg hij een ster op de Walk of Fame in Hollywood.Zijn meeste werken duren niet langer dan drie minuten, ongeveer de maximumduur van een singletoen. Een werk dat wel langer duurt, is het pianoconcerto in C voor piano en orkest uit 1953. Het werd in Chicago gecreëerd onder zijn leiding met Eugene List aan de piano. Na drie uitvoeringen echter, was hij niet meer tevredenover zijn werk en trok dit terug. Hij had zijn leven lang de intentie het te herwerken doch kwam er niet meer toe. Pas in 1989 besliste de Anderson Familie zijn pianoconcerto toch opnieuw uit te geven.Dit driedelige werk wordtenerzijds getypeerd door een zorgeloze elegantie, maar anderzijds zijn invloeden van Rachmaninoff, Copland, Gerschwin en zelfs Beethoven en Mozart alsook de Weense klassiekers te horen.Voor de eerste beweging, past Anderson de sonatevormtoe. Op het einde volgt een cadenza die ons in het tweede deel (in mi klein) voert. Het derde deel is een typische Amerikaanse, vrolijke volksdans in 2/4, een zogenaamde Hoe Down met als middengedeelte een zangerige, lyrischeÜber den amerikanischen Komponisten Leroy Anderson lässt sich vieles berichten: Der Sohn schwedischer Immigranten spielte Klavier, Orgel, Akkordeon, Posaune, Tuba und Kontrabass, sprach neun Sprachen fließend, absolvierte mit einemMagna-cum-laude-Absc hluss die Harvard Universität und verfasste während seiner Militärzeit im Zweiten Weltkrieg für die amerikanische Armee eine Grammatik des Isländischen. Schon während seiner Studentenzeit begann er zu arrangieren, ab Mitte der30er Jahre des letzten Jahrhunderts arrangierte und komponierte er für das Boston Pops Orchestra. Aus seiner Feder stammen so bekannte Werke der leichten Muse wie Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride oder Bugler�s Holiday. Sein wohlbekanntestes Stück, Blue Tango, wurde als erste Instrumentalkomposition über eine Million Mal verkauft und belegte im Jahr 1952 Platz 1 der US-Charts. Für seine Verdienste um die Schallplattenindustrie erhielt er ein Jahr nach seinem Tod einenStern auf dem Walk of Fame in Hollywood.Charakteristisc h für seine Werke ist die Dauer: die meisten sind rund drei Minuten lang � mehr passte nicht auf den damals gebräuchlichen Tonträger, eine Singleschallplatte. Nur wenige seinerKompositionen sprengen diesen Zeitrahmen. Dazu gehört sein Konzert C-Dur für Klavier und Orchester. Er komponierte es 1953, die Uraufführung fand unter seiner Leitung und mit Eugene List am Klavier im selben Jahr in Chicago statt. Da Anderson mit demWerk aber nicht zufrieden war, zog er es im Sommer 1954, nach nur drei Aufführungen, wieder ein. Er hatte zeitlebens die Absicht, es zu überarbeiten, allein, es kam nicht mehr dazu. Erst 1989 entschied sich die Anderson-Familie dazu, dasKlavierkonzert wieder zu veröffentlichen.Das dreisätzige Werk zeigt die Unbeschwertheit und Eleganz, die Andersons sämtliche Kompositionen auszeichnen. Dennoch findet man darin auch Anklänge an Komponisten wie Rachmaninoff, Copland, Gershwin, undeben Beethoven und Mozart, sowie die Wiener Klassiker. Der erste Satz folgt der Sonatenhauptsatzform. An seinem Ende steht eine Klavierkadenz, die direkt in den langsamen zweiten Satz (in e-Moll) überleitet. Der dritte Satz schließlich ist einwaschechter Hoe Down, ein fröhlicher amerikanischer Volkstanz im 2/4-Takt, in dessen Zentrum aber eine lyrisch-gesangliche Passage steht. Eine weitere Solo-Kadenz führt das Werk in einen spritzigen Schlussabschnitt.In seinem Klavierkonzertvereinigt Anderson einen klassisch-traditionellen Form- und Kompositionsstil mit Elementen der Unterhaltungsmusik und eingängigen Melodien, die schon immer sein Markenzeichen waren. Daher bildet dieses Werk eine perfekte Synthese von ernster undleichter Musik. Es passt � wie beispielsweise auch George Gershwins Rhapsody in Blue � gleichermaßen in einen vornehmen Konzertsaal, wie auch zur zwanglos-lockeren Atmosphäre einer sommerlichen Open-Air-Veranstaltung oder einesPops-Konzertes.< br>Nous savons beaucoup de choses sur le compositeur américain Leroy Anderson. Ce fils dimmigrants suédois jouait du piano, de lorgue, de laccordéon, du trombone, du tuba et de la contrebasse. Il parlait couramment plusieurs langues et était diplômé avec grande distinction de Harvard. Pendant son service militaire, il écrivit un manuel de grammaire islandaise commandé par larmée.Étudiant, il avait déj commencé faire des arrangements et dès l ge de 30 ans, il arrangeait et composait pour le Boston Pops Orchestra. Des mélodies telles que Serenata, The Typewriter, Sleigh Ride et Buglers Holiday lui valurent une renommée mondiale. Son uvre phare, Blue Tango, fut numéro un descharts américains en 1952 et se vendit plus dun million dexemplaires. Un an après sa mort en 1975, il eut droit son étoile sur le Walk of Fame Hollywood.La plupart de ses uvres nexcèdent pas trois minutes, soit peu près la durée maximale dun single lépoque. Son concerto en ut pour piano et orchestre de 1953 est quant lui plus long. Il fut créé Chicago sous sa direction avec Eugene List au piano. Après trois exécutions, Anderson nétait toutefois plus satisfait de son travail et le retira. Toute sa vie, il eut lintention de le remanier mais ne le fit pas. Ce nest quen 1989 que la famille Anderson décida de tout de m?me rééditer son concerto pour piano.Cette uvre en trois parties se caractérise par son élégance nonchalante mais aussi par linfluence de Rachmaninoff, Copland, Gershwin et m?me de Beethoven et Mozart, ainsi que des classiques viennois.Pour le premier mouvement, Anderson opte pour une sonate. la fin, une cadence nous conduit la deuxième partie (en mi mineur). La troisième partie est une danse populaire joyeuse et typiquement américaine en 2/4, une Hoe Down avec un passage lyrique et mélodieux en son milieu. la fin, un solo est suivi par une clôture rapide.Dans son concerto pour piano, Anderson unit une composition pure et classique des thèmes beaux et simples, sans oublier des éléments de la musique légère. Cette uvre.
SKU: BT.BMP8091417
SKU: FL.FX072340
A collection of 6 classical masterpieces for Saxophone Quartet: 1 - CHOPIN - Prelude No. 20 - Opus 28, 2 - CHOPIN - Prelude No. 4 - Opus 28, 3 - HAENDEL - Ombra Mai Fu, 4 - BYRD - The Earl of Salisbury - Pavane, 5 - MOZART - March of the Priests, 6 - BACH - Air from Orchestral Suite No. 3.
SKU: BT.HITPCFLUTORAMA2A
French.
Fl torama 2A est un répertoire de morceaux spécialement arrangés pour la fl te traversière, tous styles (classique, variété française et internationale, jazz, musiques de films...). Ce volume est accessible dès la 3e année d’apprentissage de l’instrument et permet de perfectionner son jeu en réconciliant travail et plaisir, en jouant des morceau connus, avec la possibilité de s’accompagner l’aide du playback (CD inclus). Progressif, chaque pièce du recueil est agrémentée d’annotations historiques et de commentaires techniques. Bonus sur cet ouvrage : 4 partitions supplémentaires gratuites sur notre site Internet.
SKU: FZ.6222
ISBN 9790230662222. 24.00 x 33.00 cm inches.
These early music methods are in facsimile in six books. Volume 1: Anonyme - BARTOLOTTI A. M. - BOYVIN J. - BUTERNE J-B. - CARRE A. Sieur de La Grange - CHARPENTIER M-A. - CHAUMONT L. - D'ANGLEBERT J-H. - DE LA BARRE M. - DELAIR D. - FLEURY N. - MARAIS M. - NIVERS G. G. - PERRINE - SAINT-LAMBERT M. de. Volume 2: CAMPION F. - CAMPION T. - CHERON A. - CLERAMBAULT N. - COUPERIN F. - DANDRIEU J-F. - DELAIR D. - LECLAIR J. -M. - RAMEAU J. -P. Volume 3: Anonyme - CAMPION F. - DORNEL A. - FORQUERAY A. - GERVAIS L. - GOUDAT - GUILLEMAIN L. -G. - MONNIER Le Cadet - MONTECLAIR M. P. de - PINGRE A-G. - RAMEAU J. -P. - SERRE DE RIEUX J. - TELEMANN G. P. - TRAVENOL L. A. Volume 4: ALEMBERT J. Le Rond d' - BLAINVILLE C. H. de - CORRETTE M. - DUBUGRARRE - GEMINIANI F S. - LAPORTE C. de. Volume 5: BETHISY J-L. de - BIFERI F. (fils) - CLEMENT C-F. - DUBREUIL J-J. - GARNIER H. - GIANOTTI P. - GOUGELET Madame - LABBET A. J. - LE BOEUF - RAMEAU J. -P. - ROUSSIER P-J. - SIMON S. - TAPRAY J. Volume 6: Anonyme - BEMETZRIEDER A. - CORRETTE M. - FROESTLER B. - GOURNAY B. C. - LANGLE H-F-M. - RODOLPHE J-J. - ROUSSIER P-J. Table of contents: Volume 1: Fleury Nicolas: Methode pour apprendre facilement - 1660. Bartolotti Angelo Michele: Table pour apprendre facilement - 1669. Carre Antoine: Livre de Guitarre Contenant Plusieurs pieces - 1671. Perrine: Livre de Musique pour le Lut - 1680. Anonyme: Petites Reigles Generalles qui peuvent servir de methode - 1680. Nivers Guillaume Gabriel: Motets a voix seule - 1689. D'Anglebert Jean Henry: Pieces de clavecin - 1689. Marais Marin: Basse-continues des pieces a une et a deux Violes - 1689. Anonyme: (traite abrege d'accompagnement) - c. 1690. Anonyme: Regles pour l'Accompagnement - 1690. Delair Denis: Traite d'accompagnement pour le theorbe - 1690. Charpentier Marc Antoine: Abrege des regles de l'accompagnement - c. 1692. Chaumont Lambert: Pieces D'orgue sur les 8 tons - 1695. Buterne Jean-Baptiste: Petites Reigles pour l'accompagnement - 1700. Boyvin Jacques: Second livre d'orgue - 1700. Anonyme: Traite d'accompagnement du Clavecin - c. 1700. De La Barre Michel: Premier livre de pieces pour la flute - 1702. Saint-Lambert Michel de: Nouveau Traite de l'accompagnement - 1707. Volume 2: Couperin Francois: Regles pour l'accompagnement - s. d. Campion Thomas: Traite d'accompagnement et de composition - 1716. Clerambault Nicolas: Regles d'accompagnement - 1716. Clerambault Nicolas: Principes d'accompagnement - 1716. Dandrieu Jean Francois: Principes de l'accompagnement - 1719. Rameau Jean-Philippe: Traite de l'harmonie - 1722. Delair Denis: Nouveau traite d'accompagnement - 1724. Leclair Jean-Marie: Premier livre de sonates - 1723. Rameau Jean-Philippe: Nouveau systeme de musique theorique - 1726. Cheron Andre: Sonates en trio - 1727. Campion Francois: Lettre du sieur Campion a un philosophe - 1729. Campion Thomas: Addition au traite d'accompagnement - 1730. Volume 3: Pingre Alexandre Gui: Traite de l'harmonie - s. d. Rameau Jean-Philippe: Observations sur la Methode d'Accompagnement - 1730. Rameau Jean-Philippe: Plan abrege d'une Methode nouvelle - 1730. Monteclair Michel Pignolet de: Reponse du second Musicien au premier - 1729. Rameau Jean-Philippe: Replique du premier Musicien a la reponse du second - 1730. Monteclair Michel Pignolet de: Reponse du second Musicien au premier Musicien - 1730. Rameau Jean-Philippe: Replique du premier Musicien a l'ecrit du second - 1730. Rameau Jean-Philippe: Dissertation sur les differentes metodes - 1732. Gervais Laurent: Methode pour l'accompagnement - 1733. Campion Francois: Second recueil d'airs - 1734. Serre de Rieux Jean: Les dons des Enfans de Latone - 1734. Telemann Georg Philipp: Nouveaux Quatuors en six Suites - 1738. Goudat: Principes de Laccompagnement - 1738. Travenol Louis Antoine: Premier livre de Sonates a violon seul - 1739. Guillemain Louis Gabriel: Six sonates en quatuors - 1743. Monnier le Cadet: L'art de Toucher le Clavecin dans son propre caractere - c. 1745. Dornel Antoine: le Tour du Clavier - 1745. Forqueray Antoine: Pieces de Viole avec la Basse Continue - 1747. Anonyme: (Methode d'accompagnement) - s. d. Volume 4: Alembert Jean Le Rond d': Elemens de musique - 1752. Blainville Charles Henri de: Essay sur un troisieme mode - 1751. Corrette Michel: Le maitre de Clavecin - 1753. Laporte Claude de: Traite theorique et pratique - 1753. Geminiani Francesco Saverio: L'art de bien accompagner - 1754. Dubugrarre: Methode plus courte et plus facile - 1754. Volume 5: Tapray Jean: Abrege de l'accompagnement - 1755. Labbet Antoine Joseph et Leris Antoine de: Sentiment d'un Harmoniphile - 1756. Clement Charles Francois: Essai sur l'accompagnement - 1758. Gianotti Pietro: Le guide du compositeur - 1759. Rameau Jean-Philippe: Code de musique pratique - 1760. Bethisy Jean-Laurent de: Exposition de la theorie et de la pratique - 1764. Roussier Pierre-Joseph: Traite des accords et de leur succession - 1764. Le Boeuf: Traite d'harmonie et regles d'accompagnement - 1766. Garnier Honore: Nouvelle methode pour l'accompagnement - 1767. Dubreuil Jean-Jacques: Manuel harmonique - 1767. Biferi Francesco Fils: Traite de musique abrege, divise en trois parties - 1770. Simon Simon: Theorie pratique d'accompagnement - s. d. Gougelet Madame: Methode ou abrege des regles - 1771. Volume 6: Roussier Pierre-Joseph: L'harmonie pratique - 1775. Corrette Michel: Prototipes contenant des lecons d'accompagnement - 1775. Anonyme: Abrege des regles de composition - 1777. Bemetzrieder Antoine: Nouvelles lecons de clavecin ou instructions generales - 1782. Rodolphe Jean-Joseph: Theorie d'accompagnement - c. 1785. Gournay B. C. : Lettre a M. l'abbe Roussier - 1785. Langle Honore-Francois-Marie: Traite de la basse sous le chant - 1797. Froestler B. : Traite d'harmonie et de modulation - 1800. Anonyme: Principes de l'accompagnement - s. d. Anonyme: Regles d'accompagnement - s. d. Collection supervised by the musicologist Jean Saint-Arroman, professor at the Conservatoire National Superieur de Musique et de Danse of Paris and at the CEFEDEM Ile de France (Training Centre for Music Teachers). He is the author of the majority of our prefaces and has also been involved in library searches. Facsimiles of copies from: - Conservatory Library of Geneva (Switzerland). - Conservatory Library of Dijon (France). - Royal Conservatory of Liege (Belgique). - Municipal Library of Bordeaux (France). - Municipal Library of Grenoble (France). - Municipal Library of Lyon (France). - National Library of Paris (France). - Royal Library of Brussels (Belgium). - Sainte-Genevieve Library of Paris (France). - British Library of London (England). - Nederlands Muziek Instituut of The Hague (Netherlands). - Yale University, Music Library of New Haven (USA). - Zentralbibliothek of Zurich (Switzerland). Anne Fuzeau Classique propose the complete theoretic documentation, methods, classical music scores on the continuo.
SKU: FZ.5910
ISBN 9790230659109. 22.00 x 31.00 cm inches.
Anne Fuzeau Classique propose you period copies of classical music scores. These original publications of Loeillet, Telemann and Bellinzani are in facsimile on Fac-similes et Enseignement collection. Loeillet Jean-Baptiste : XII Sonates a une flute & basse continue. Amsterdam, Estienne Roger, s. d. Opus I. Sonata III : Largo, Allegro, Adagio, Gavotta Allegro. Telemann Georg Philipp : Die kleine Kammermusik - 1728. Partita 5 : Andante, Vivace, Presto, Vivace, Siciliana, Vivace, Presto. Bellinzani Paolo Benedetto : Sonate a flauto solo con cembalo, o violoncello. Opera terza. Venezia, Antonio Bortoli, 1720. Sonata quinta : Largo, C barre, Affetuoso, 2/4. Collection supervised by the musicologist Jean Saint-Arroman, professor at the Conservatoire National Superieur de Musique et de Danse of Paris and at the CEFEDEM Ile de France (Training Centre for Music Teachers). He is the author of the majority of our prefaces and has also been involved in library searches. This facsimile was realized by Susi Mohlmeier and Frederique Thouvenot for recorder. Facsimile of copies from: - National Library of Paris (France). - Hessische Landes und Hoch-Schulbibliothek of Darmstadt (Germany). - Civico Museo Bibliographico Musicale of Bologna (Italy).
SKU: BT.AMP-288-010
9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
In 2008, composer Philip Sparke published the latest volume of his instrumental books, Super Solos. Young German flautist Meinhard Drescher was so taken with these solos that his father secretly commissioned the composer toarrange three of the solos (Little Overture, Berceuse and Moto Perpetuo) into a mini-concerto for flute and concert band, which was presented to Meinhard as a 16th birthday present. Concertino Classico is in the standardquick-slow-quick concerto form and can be played by flute, clarinet or alto saxophone. Dur: 7:15 (Grade 4)In 2008 publiceerde Philip Sparke zijn lesboek Super Solos, het derde deel in een serie voor fluit, klarinet, altsaxofoon, trompet, hoorn, trombone en euphonium. Een jonge Duitse fluitist was zo enthousiast over deze solowerken,dat zijn vader een arrangement van drie van de stukken in het geheim bij de componist in opdracht gaf. En dit hier is het resultaat! Een â??miniconcertâ?? uit Little Overture, Berceuse en Molto Perpetuo.2008 veröff entlichte Philip Sparke sein Etu?denbuch Super Solos, den dritten Band einer Reihe fu?r Flöte, Klarinette, Altsaxophon, Trompete, Horn, Posaune und Euphonium. Ein junger deutscher Flötist war so begeistert von den Soli, dass sein Vater heimlich beim Komponisten ein Arrangement von dreien der Stu?cke in Auftrag gab. Das Ergebnis ist dieses Mini-Konzertâ?? aus Little Overture, Berceuse und Molto Perpetuo. Mit dem entsprechenden Band von Super Solos können Sie jedes Instrument das Solo in Concerto Classico spielen lassen.En 2008, Philip Sparke publiait ses Super Solos, troisième et dernier volume dâ??une collection de solos instrumentaux (pour Fl te, Clarinette, Saxophone Alto, Trompette, Cor, Trombone et Euphonium), plébiscités par les jeunes musiciens du monde entier, et plus particulièrement par le jeune fl tiste allemand, Meinhard Drescher. la demande du père de ce dernier, Philip Sparke a extrait trois pièces du recueil - Little Overture â?¢ Berceuse â?¢ Moto Perpetuo - pour en faire un « mini-concerto » pour Fl te traversière et Orchestre dâ??Harmonie. Meinhard Drescher reçut ce concerto comme cadeau pour son seizième anniversaire. Il en assura la création le 18 octobre2009.Concertino Classico est structuré selon le schéma classique du concerto : vif - lent - vif. La partie solo peut également être confiée la Clarinette ou au Saxophone Alto.
SKU: FZ.6223
ISBN 9790230662239. 24.00 x 33.00 cm inches.
This facsimile of an original by Joseph Bodin de Boismortier is part of our French classical music collection. XVe oeuvre contenant VI concertos pour 5 flutes-traversieres ou autres instruments sans basse. On peut aussi les jouer avec une basse. Edition : Paris, l'Auteur, Boivin, 1727. Presentation de Jean Saint-Arroman : Hints on reading the score. Three separate volumes : flutes 1 et 2 - flutes 3 et 4 - flute 5 (figures for eventual realisation on the harpsichord). This famous work is for an ensemble of 5 flutes, a rare combination. The writing is frequently Italian in style. Note that the composer also envisaged performance by other melodic instruments the work may therefore be played by 5 violins, 5 oboes or 5 recorders. Collection supervised by the musicologist Jean Saint-Arroman, professor at the Conservatoire National Superieur de Musique et de Danse of Paris and at the CEFEDEM Ile de France (Training Centre for Music Teachers). He is the author of the majority of our prefaces and has also been involved in library searches. Facsimile of a copy in the National Library of Paris (France). Anne Fuzeau Classique propose period copies of classical music scores.