Matériel : FeuilletLangue : Français
Variétés / Feuillet /
SKU: BT.DHP-1145609-010
English-German-French- Dutch.
Based on the orchestral part of the play Es War einmal… (Once Upon a Time…) for narrator, actors, children’s choir and wind band, there’s now an ‘enchanted’ suite for band only — Grimm’s Fairytale Forest, based on four famous tales ofthe Brothers Grimm. Some of the most colourful and varied themes and melodies from Once Upon a Time… reappear in this lovely instrumental suite by Jan Van der Roost. Welcome to the enchanted forest!Na het wereldwijde succes van het zangspel Es war einmal… (Er was eens…), is er nu het sprookjesachtige Grimm’s Fairytale Forest, dat is gebaseerd op vier beroemde sprookjes van de gebroeders Grimm. Het orkestgedeelte van hetoorspronkelijke Singspiel is kleurrijk en divers, en biedt meer dan genoeg muzikaal materiaal voor deze instrumentale suite, waarin de mooiste melodieën en thema’s weerklinken. Welkom in het sprookjesbos!Nach dem Es war einmal... für Erzähler, Schauspieler, Kinderchor und Blasorchester weltweit Einzug in die Musikwelt gehalten hat, liegt mit Grimm’s Fairytale Forest nun eine märchenhafte“ Suite aus dem Singspiel vor. Der farbenreicheOrchesterteil bot mehr als genügend musikalisches Material für diese Instrumentalsuite, in der die schönsten Melodien und Themen aus vier berühmten Grimms-Märchen erklingen. Willkommen im Märchenwald!Ja n Van der Roost a créé Grimm’s Fairytale Forest en reprenant la partie orchestrale de l’œuvre Es war einmal... (Il était une fois...). Colorée et variée, les mélodies et thèmes les plus mémorables de l’œuvre source y occupent unelarge place. Bienvenue dans l’univers magique des frères Grimm, un monde plein de fantaisie qui reflète pourtant la réalité de la vie comme c’est souvent le cas dans les contes de fées.Jan Van der Roost ha composto Grimm’s Fairytale Forest riprendendo la parte orchestrale del brano Es war einmal (C’era una volta). Colorite e variegate, le melodie più memorabili dell’opera occupano una parte importante in questa nuovacreazione del compositore belga. Benvenuti nell’universo magico dei fratelli Grimm, un mondo fantastico che rispecchia però la realt della vita.
SKU: BT.AMP-223-140
9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
A Midwest Celebration is geschreven voor de Decatur Municipal Band uit Illinois in de Verenigde Staten, ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van dit orkest. Philip Sparke kreeg de opdracht een werk te schrijven dat rechtzou doen aan de lange geschiedenis van het orkest - met een weerspiegeling van het gevarieerde repertoire, dat bestaat uit traditionele kost, zoals ouvertures en marsen, maar dat ook nieuwe, originele werken en arrangementen bevat.A Midwest Celebration is gebaseerd op de populaire negentiende-eeuwse orkestouvertures van componisten als Berlioz, Verdi en Suppé.Für den schwungvollen Auftakt dieser Hommage an ein Blasorchester, das Traditionelles und moderne Originalwerke in seinem Repertoire vereint, nahm sich Philip Sparke die Ouvertüren eines Berlioz, Verdi oder Suppé zum Vorbild. Dem setzte er als zweites Thema eine heitere Melodie entgegen, die durch verschiedene Teile des Blasorchesters gereicht und weiterentwickelt wird, bevor sich im Höhepunkt beide Ideen treffen und das Werk beenden. Le Midwest est une vaste région du centre des États-Unis, entre la Côte Est et l'Ouest américain. Fondé le 19 septembre 1857, l’Orchestre d’Harmonie Municipal de Decatur (Illinois, États-Unis) est une des plus anciennes formations civiles américaines. Depuis sa création, l’orchestre n’a jamais cessé de participer activement la vie florissante de la cité, se produisant lors de concerts en intérieur ou en plein air, de parades ou de certains événements spéciaux. la demande de Jim Culbertson, directeur musical de l’orchestre, Philip Sparke fut chargé d’écrire une pièce qui illustre la longue et riche histoire de la formation travers un répertoire varié qui s’étend de l’universclassique avec ses ouvertures et marches jusqu’aux œuvres originales et arrangements d’œuvres récents.A Midwest Celebration s’inspire de quelques célèbres ouvertures orchestrales du XIXe siècle écrites par de grands compositeurs tels que Berlioz, Verdi et Suppé. L’introduction est florissante. Tout s’apaise lorsqu’apparaît une mélodie aux courbes harmonieuses, jouée par les cors, les clarinettes et les saxophones. Mais peine commence-t-il se développer que le thème est brutalement interrompu par l’intervention des trompettes qui ouvrent un vertigineux passage Vivace, illuminé par des fanfares brillantes (cuivres) et une profusion d’éléments d’ornementation (bois). Les cors reprennent l’exposition de la mélodie initiale soutenus par la douceur ondulante des fl tes. Soudain, les lignes mélodiques du Vivace resurgissent et balayent la musique pour progresser vers leur intensité maximale, point de rencontre entre les deux thématiques qui mènent le composition vers sa conclusion.
SKU: BT.AMP-223-010
SKU: BT.DHP-1074172-010
Ottorino Respighi was one of the most well known Italian composersfrom the beginning of the twentieth century. His style is influencedby the French impressionists, Rimsky-Korsakov and Richard Strauss,but with his very own touch. Respighi’s fame is mostly based on hisinstrumental works, especially the orchestral triptych of symphonicpoems, which included Feste Romane. This skilful adaptation forconcert band retains all the excitement of the original. Ottorino Respighi, een van de bekendste Italiaanse componisten van het begin van de twintigste eeuw, is met name beroemd om zijn orkestrale drieluik van symfonische gedichten: Fontane di Roma, Pini di Roma en Feste Romane.Het laatstgenoemde werk (waarvan de titel ‘Romeinse feesten’ betekent) bestaat uit de delen Circenses, Il Giubileo, L’Ottobrata en La Befana. Respighi verklankt de essentie van deze historische feesten op eenlevendige manier. De Japanse arrangeur Yoshihiro Kimura heeft het werk op vakkundige wijze bewerkt voor harmonieorkest.Feste Romane ist neben Fontane di Roma und Pini di Roma das dritte der berühmten sinfonischen Gedichte aus dem orchestralen Tryptichon des Italieners Ottorino Respighi. Die vier Sätze Circenses, Il Giubileo, L’Ottobrata und La Befana zeichnen ein musikalisches Bild festlicher Anlässe im alten Rom. Führen Sie mit dieser Transkription Ihr Publikum in den Zirkus, zusammen mit einer Pilgergruppe in die heilige Stadt hinein, zu einem bezaubernden Oktoberfest und feiern Sie zum Abschluss ein überschwängliches Dreikönigsfest!Ottorino Respighi (1879-1936) est considéré comme l'un des plus grands compositeurs italiens du début du XXe siècle. Respighi a composé plusieurs opéras, des ballets, quelques cantates, des œuvres de musique de chambre et des mélodies pour orgue et piano. Son style unique a été profondément influencé par les impressionnistes français, par Rimski-Korsakov et Richard Strauss. Toutefois, il est surtout connu pour son triptyque symphonique Fontane di Roma (Les Fontaines de Rome), Pini di Roma (Les Pins de Rome) et Feste Romane (Fêtes romaines). Le poème symphonique Feste Romane (Fêtes romaines), dernier volet de la trilogie, est composé de quatre mouvements :Circenses, Il Giubileo, L’Ottobrata et La Befana.Circenses (Jeux dans le Circus Maximus)La Rome antique plébiscitait les jeux du cirque (circenses, en latin). Ce premier mouvement reflète l’agitation autour des jeux spectaculaires dans l’immense enceinte du Circus Maximus.Il Giubileo (Le Jubilé)Une procession de pèlerins s’approche de la Cité sainte de Rome. Les cloches des églises se mettent sonner. La musique s’inspire largement d’un chant chrétien occidental.L’Ot tobrata (La fête de la moisson d’octobre)En octobre, Rome fête l’Ottobrata . L’atmosphère est joyeuse, on entend des échos de chasse, des airs de danses et des chansons d’amour. Une sérénade romantique s’élève dans la douceur du soir.La Befana (L’Épiphanie)< /I>La nuit avant l’Épiphanie, la Piazza Navona est envahie par une foule en liesse qui s’apprête célébrer la fête des rois. Des rythmes endiablés viennent clore le poème symphonique.Les sémillantes Fêtes romaines d’Ottorino Respighi puisent leur essence dans diverses fêtes historiques. Le compositeur-arrangeur japonais Yoshihiro Kimura en a réalisé une superbe adaptation pour Orchestre d’Harmonie.
SKU: BT.DHP-1074172-140
SKU: BT.DHP-1074172-040
Ottorino Respighi was one of the most well known Italian composersfrom the beginning of the twentieth century. His style is influencedby the French impressionists, Rimsky-Korsakov and Richard Strauss,but with his very own touch. Respighi’s fame is mostly based on hisinstrumental works, especially the orchestral triptych of symphonicpoems, which included Feste Romane. This skilful adaptation forconcert band retains all the excitement of the original. Ottorino Respighi, een van de bekendste Italiaanse componisten van het begin van de twintigste eeuw, is met name beroemd om zijn orkestrale drieluik van symfonische gedichten: Fontane di Roma, Pini di Roma en Feste Romane.Het laatstgenoemde werk (waarvan de titel ‘Romeinse feesten’ betekent) bestaat uit de delen Circenses, Il Giubileo, L’Ottobrata en La Befana. Respighi verklankt de essentie van deze historische feesten op eenlevendige manier. De Japanse arrangeur Yoshihiro Kimura heeft het werk op vakkundige wijze bewerkt voor harmonieorkest.Ot torino Respighi (1879-1936) est considéré comme l'un des plus grands compositeurs italiens du début du XXe siècle. Respighi a composé plusieurs opéras, des ballets, quelques cantates, des œuvres de musique de chambre et des mélodies pour orgue et piano. Son style unique a été profondément influencé par les impressionnistes français, par Rimski-Korsakov et Richard Strauss. Toutefois, il est surtout connu pour son triptyque symphonique Fontane di Roma (Les Fontaines de Rome), Pini di Roma (Les Pins de Rome) et Feste Romane (Fêtes romaines). Le poème symphonique Feste Romane (Fêtes romaines), dernier volet de la trilogie, est composé de quatre mouvements :Circenses, Il Giubileo, L’Ottobrata et La Befana.Circenses (Jeux dans le Circus Maximus)La Rome antique plébiscitait les jeux du cirque (circenses, en latin). Ce premier mouvement reflète l’agitation autour des jeux spectaculaires dans l’immense enceinte du Circus Maximus.Il Giubileo (Le Jubilé)Une procession de pèlerins s’approche de la Cité sainte de Rome. Les cloches des églises se mettent sonner. La musique s’inspire largement d’un chant chrétien occidental.L’Ot tobrata (La fête de la moisson d’octobre)En octobre, Rome fête l’Ottobrata . L’atmosphère est joyeuse, on entend des échos de chasse, des airs de danses et des chansons d’amour. Une sérénade romantique s’élève dans la douceur du soir.La Befana (L’Épiphanie)< /I>La nuit avant l’Épiphanie, la Piazza Navona est envahie par une foule en liesse qui s’apprête célébrer la fête des rois. Des rythmes endiablés viennent clore le poème symphonique.Les sémillantes Fêtes romaines d’Ottorino Respighi puisent leur essence dans diverses fêtes historiques. Le compositeur-arrangeur japonais Yoshihiro Kimura en a réalisé une superbe adaptation pour Orchestre d’Harmonie.
SKU: BT.DHP-1216342-140
Queen Cleopatra ruled Egypt for over 20 years. She is one of antiquity’s best-known women, in particular because of her relationships with Julius Caesar and, above all, Mark-Anthony, but also because the cause of her death remainsa mystery. The work is split into three parts and performed without breaks. The first section begins with a bright introduction representing Mark-Anthony. Dynamic in nature and reminiscent of military music, this characterises theRoman general. But soon after, another theme emerges, softer and more melodic, symbolising Cleopatra’s femininity. The two characters then combine on a faster tempo. The middle section of the work depicts the love thatMark-Anthony and Cleopatra feel for each other. This passionate relationship lasted ten years and produced three children. This is expressed by a warm and intense theme, just like the beauty of the Egyptian queen. The third andlast section opens in a determined and military mood. Mark-Anthony and Cleopatra were often apart, the Roman general was often away on a campaign. They met up in Alexandria to celebrate their triumph. But, as the targets of thejealousy and ambition of Octavius, Julius Caesar’s son, the lovers are trapped and await the inevitable conquest of Egypt by the Romans. When Mark-Anthony heard the false news that Cleopatra had committed suicide, he ended his ownlife. The Queen of Egypt, for her part, was imprisoned shortly afterwards. The two lovers remain one of History’s most famous couples. This piece was commissioned by the Wind Orchestra of the town of Antony, near Paris, directedby Philippe Rossignol, to mark its 90th anniversary.Konin gin Cleopatra heerste meer dan twintig jaar lang over Egypte. Ze is een van de bekendste vrouwen uit de oudheid, vanwege haar relatie met Julius Caesar en vooral die met Marcus Antonius, maar ook omdat de oorzaak van haardood altijd een mysterie is gebleven. Dit werk bestaat uit drie in elkaar overlopende delen. Het eerste deel begint met de levendige introductie van Marcus Antonius. Met het dynamische en enigszins militaire karakter van de muziekwordt de Romeinse generaal krachtig neergezet. Snel daarna doemt een zachter en melodieuzer thema op een weerspiegeling van Cleopatra’s vrouwelijkheid. De twee persoonlijkheden gaan vervolgens samen verder in een vlotter tempo.Het middelste deel beschrijft de liefde die Marcus Antonius en Cleopatra voor elkaar voelden. Hun hartstochtelijke relatie duurde tien jaar en bracht drie kinderen voort. Dit wordt uitgedrukt in een warm en intens thema waarintevens de schoonheid van de Egyptische koningin doorschemert. Het derde en laatste deel opent vastberaden en in militaire sfeer. Marcus Antonius en Cleopatra waren vaak bij elkaar vandaan: de generaal was geregeld weg om strijd tevoeren. In Alexandrië vierden ze samen hun triomf, maar de jaloezie en ambitie van Octavius, de zoon van Julius Caesar, gooide roet in het eten. De geliefden werden in de val gelokt en de onvermijdelijke verovering van Egypte doorde Romeinen volgde al snel. Toen Marcus Antonius het onjuiste bericht kreeg dat Cleopatra zelfmoord had gepleegd, maakte hij een eind aan zijn eigen leven: de koningin van Egypte werd op haar beurt kort daarna gevangengezet. Detwee geliefden behoren tot de beroemdste stellen uit de wereldgeschiedenis. Cleopatra werd in opdracht geschreven om het negentigjarig bestaan van het blaasorkest uit de gemeente Antony dicht bij Parijs te markeren. Dat orkestbracht het onder leiding van Philippe Rossignol in première.Kö nigin Kleopatra regierte über 20 Jahre lang Ägypten. Sie ist eine der bekanntesten Frauen der Antike, insbesondere aufgrund ihrer Beziehungen zu Julius Cäsar und vor allem zu Marcus Antonius aber auch aufgrund ihrerrätselhaften Todesursache. Das Werk besteht aus drei Abschnitten, die ohne Unterbrechung gespielt werden. Der erste Abschnitt beginnt mit einer strahlenden Einleitung, die Marcus Antonius darstellt. Die martialische und dynamischeMusik beschreibt den römischen Feldherrn. Doch bald darauf erklingt ein neues Thema, das sanfter und melodischer ist und Kleopatras Weiblichkeit symbolisiert. Die beiden Charaktere verschmelzen schließlich in einem schnellerenTempo. Der Mittelteil des Werkes beschreibt die Liebe, die Marcus Antonius und Kleopatra füreinander empfinden. Die leidenschaftliche Beziehung der beiden dauerte zehn Jahre lang und aus ihr gingen drei Kinder hervor. Dafür stehtein warmes und intensives Thema, das auch die Schönheit der ägyptischen Königin beschreibt. Der dritte und letzte Abschnitt beginnt mit einer entschlossenen und kriegerischen Stimmung. Marcus Antonius und Kleopatra waren oftmalsgetrennt, wenn sich der römische Feldherr auf Feldzügen befand. In Alexandria trafen sie sich, um ihren Sieg zu feiern. Doch sie waren Opfer der Eifersucht und der ehrgeizigen Ambitionen von Octavius, Julius Cäsars Sohn, wurden ineine Falle gelockt und mussten auf die bevorstehende Eroberung Ägyptens durch die Römer warten. Als Marcus Antonius die Nachricht vom vermeintlichen Selbstmord Kleopatras erhielt, nahm er sich selbst das Leben. Die Königin vonÄgypten wurde ihrerseits kurz darauf inhaftiert. Die beiden zählen zu den berühmtesten Liebespaaren der Geschichte. Dieses Stück wurde vom Orchestre d’Harmonie de la Ville d’Antony aus der Nähe von Paris, das von PhilippeRossignol geleitet wird, anlässlich seines 90-jährigen Jubiläums in Auftrag gegeben.La Reine Cléop tre règne sur l’Égypte pendant plus de 20 ans. Elle est l’une des femmes les plus connues de l’Antiquité, notamment gr ce ses relations avec Jules César et surtout avec Marc-Antoine (Antony), mais aussi par lemystère qu’entoure sa disparition. L’œuvre est écrite en trois parties enchaînées. La première commence par une brillante introduction qui représente Marc-Antoine. A la fois martiale et dynamique, cette musique caractérise legénéral romain. Mais très vite, un nouveau thème apparaît, plus mélodique et plus doux, il symbolise la féminité que représente Cléop tre. Les deux caractères vont ensuite s’assembler dans un tempo plus rapide. La partie centralede l’œuvre dépeint l’amour que Marc-Antoine et Cléop tre ressentent l’un pour l’autre. Cette relation passionnée durera 10 ans et donnera naissance 3 enfants. Il en résulte un thème chaleureux et intense, l’image de la beautéde la reine d’Égypte. Enfin, c’est sur un caractère décidé et guerrier que la troisième partie débute. Marc-Antoine et Cléop tre sont souvent séparés, le général romain est souvent en campagne. Ils se retrouvent Alexandrie pourfêter leur triomphe. Mais, victimes de la jalousie et de l’ambition terrifiante d’Octave, fils de Jules César, les amants sont piégés et attendent inexorablement que l’Égypte soit conquise par les Romains. A la fausse annonce dusuicide de Cléop tre, Marc-Antoine met fin ses jours. La Reine d’Egypte sera quant elle emprisonnée peu de temps après. Les deux amants resteront l’un des couples les plus célèbres de l’Histoire. L’œuvre a été commandée parl’Orchestre d’Harmonie de la ville d’Antony l’occasion de ses 90 ans : l’orchestre est placé sous la direction de Philippe Rossignol.
SKU: BT.DHP-1216342-010
SKU: BT.DHP-1175759-030
Frontier Vision is a concert or contest piece based on three elements: the commemoration of the 500th anniversary of Reformation Day, the Martin Luther melody, A Mighty Fortress Is Our God (Ein Feste Burg ist unser Gott) on whichthis composition is based, and thirdly the spreading of the evangelical movement in the late 19th century, of which the analogous storyline forms the structural basis of this work. Multi-cultural ethnic influences, along with the driving rhythms thatreflect the perseverance and hard work of those mission-minded pioneers, are both important components that make Frontier Vision an outstanding choice for your concert or contest. Frontier Vision was the test piece for the seconddivision in the Dutch National Brass Band Championships 2017.Frontier Vision is een concert- of wedstrijdwerk ter gelegenheid van de 500ste hervormingsdag. Vijfhonderd jaar geleden presenteerde de Duitse theoloog Maarten Luther zijn 95 stellingen. Enkele jaren later schreef hij het lied ‘Ein Feste Burgist unser Gott’ Zijn werk vormde de basis van de verspreiding van een evangelische beweging over Noord-Amerika, eind 19e eeuw. Multiculturele etnische invloeden in combinatie met stuwende ritmes die de vasthoudendheid en het harde werk van pioniersmet een missie weerspiegelen, zijn belangrijke elementen die dit werk een uitstekende keus voor uw orkest maken. Frontier Vision was het verplichte werk voor de tweede divisie van de Nederlandse Brassband Kampioenschappen van 2017.Frontier Vision ist ein Konzert- oder Wettbewerbsstück, das auf zwei Elementen basiert: einerseits auf dem Gedenken an das 500-jährige Jubiläum des Reformationstages und der Melodie Ein feste Burg ist unser Gott“ von Martin Luther, das alsGrundlage für diese Komposition dient, andererseits auf der Verbreitung einer evangelikalen Bewegung im späten 19. Jahrhundert, deren geschichtliche Entwicklung die strukturelle Grundlage des Werkes bildet. Multikulturelle ethnische Einflüsse sowietreibende Rhythmen, die die Ausdauer und harte Arbeit der missionarischen Pioniere darstellen, sind wichtige Elemente, die Frontier Vision zu einem hervorragenden Konzert- oder Wettbewerbsstück machen. Frontier Vision war Pflichtstückin der Leistungsklasse 2 bei den Dutch National Brass Band Championships 2017.Frontier Vision est une œuvre de concert ou de concours basée sur deux éléments : la commémoration du 500e anniversaire de la Fête de la Réforme et la mélodie de Martin Luther « C’est un rempart que notre Dieu » (Ein feste Burg ist unser Gott»). La composition repose sur cette mélodie connue et est aussi inspirée du mouvement évangélique qui s’est propagé la fin du XIXe siècle. Des allusions ces origines multiculturelles, ainsi que des rythmes forts qui représentent la persévéranceet le travail laborieux des pionniers menés par la mission forment des éléments importants qui font de Frontier Vision un choix excellent pour vos concerts ou vos concours. Cette œuvre était la pièce imposée de la deuxième division duChampionnat National de Brass Band des Pays-Bas en 2017.
SKU: BT.DHP-1175759-130
SKU: BT.DHP-1185865-140
This work was commissioned by the civilian wind orchestra Shimizu il compagno, based in Shimizu City, Shizuoka Prefecture, Japan, as a commemorative work for their 10th Anniversary. The world premiere was performed by the ensemble, conducted by Hiromichi Hamada in 2017. Having held discussions with the head of the orchestra, Tomohiro Tsuji, and members of the group, Satoshi Yagisawa settled on a central motif for this commemorative work: fellow, or companion, in the sense of the Italian il compagno, which features in the orchestra’s name. The work also strives to describe the characteristic friendliness of Shimizu city, a place known for itswarmth and kindness which is visible from both Mount Fuji and the sea. The composition is written in Yagisawa’s typical dramatic style with an atmosphere of scintillating light and lyrical warmth, making it an excellent choice for opening a concert. Dit werk werd geschreven ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van blaasorkest “Shimizu il compagno†uit de stad Shimizu in de Japanse prefectuur Shizuoka. Het hoofdmotief van de compositie is vriendschap, op basis van de Italiaanse term il compagno de kameraad uit de naam van het orkest. Ook beschrijft Festive Overture de vriendelijkheid en warmte die kenmerkend zijn voor Shimizu, een plaats die zichtbaar is vanaf zowel de berg Fuji als de zee. Het werk is geschreven in Yagisawa’s typerende filmische stijl, waardoor het een uitstekende keuze is voor de opening van een concert.Dieses Werk wurde vom städtischen Blasorchester Shimizu il compagno“ aus Shimizu City in der Präfektur Shizuoka in Japan anlässlich seines 10-jährigen Bestehens in Auftrag gegeben. Der Begriff Gefährte im Sinne des italienischen Wortes il compagno das auch im Namen des Orchesters verwendet wird wurde zum zentralen Motiv. Das Werk möchte außerdem die für die Stadt Shimizu typische Freundlichkeit beschreiben, ein Ort, der für seine Wärme und Liebenswürdigkeit bekannt ist und sowohl vom Berg Fudschijama als auch vom Meer aus zu sehen ist. Die Komposition ist in Yagisawas typisch filmischem Stil geschrieben, wodurch sie sich hervorragend für die Eröffnungeines Konzerts eignet. Cette œuvre a été commandée l’occasion du dixième anniversaire de l’harmonie « Shimizu il compagno » de la ville de Shimizu, préfecture de Shizuoka, au Japon. Son motif principal est le camarade, ou compagnon, dans le sens de l’italien il compagno qui figure dans le nom de l’orchestre. L’œuvre cherche aussi communiquer l’ambiance chaleureuse de la ville de Shimizu, qui est réputée pour son hospitalité et sa bienveillance et que l’on aperçoit aussi bien depuis le mont Fuji que de la côte. Typique du style dramatique de Yagisawa, cette composition est idéale pour ouvrir un concert.
SKU: BT.DHP-1185865-010
This work was commissioned by the civilian wind orchestra Shimizu il compagno, based in Shimizu City, Shizuoka Prefecture, Japan, as a commemorative work for their 10th Anniversary. The world premiere was performed by the ensemble, conducted by Hiromichi Hamada in 2017. Having held discussions with the head of the orchestra, Tomohiro Tsuji, and members of the group, Satoshi Yagisawa settled on a central motif for this commemorative work: fellow, or companion, in the sense of the Italian il compagno, which features in the orchestraâ??s name. The work also strives to describe the characteristic friendliness of Shimizu city, a place known for itswarmth and kindness which is visible from both Mount Fuji and the sea. The composition is written in Yagisawaâ??s typical dramatic style with an atmosphere of scintillating light and lyrical warmth, making it an excellent choice for opening a concert. Dit werk werd geschreven ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van blaasorkest â??Shimizu il compagnoâ? uit de stad Shimizu in de Japanse prefectuur Shizuoka. Het hoofdmotief van de compositie is vriendschap, op basis van de Italiaanse term il compagno de kameraad uit de naam van het orkest. Ook beschrijft Festive Overture de vriendelijkheid en warmte die kenmerkend zijn voor Shimizu, een plaats die zichtbaar is vanaf zowel de berg Fuji als de zee. Het werk is geschreven in Yagisawaâ??s typerende filmische stijl, waardoor het een uitstekende keuze is voor de opening van een concert.Dieses Werk wurde vom städtischen Blasorchester Shimizu il compagnoâ?? aus Shimizu City in der Präfektur Shizuoka in Japan anlässlich seines 10-jährigen Bestehens in Auftrag gegeben. Der Begriff Gefährte im Sinne des italienischen Wortes il compagno das auch im Namen des Orchesters verwendet wird wurde zum zentralen Motiv. Das Werk möchte auÃ?erdem die für die Stadt Shimizu typische Freundlichkeit beschreiben, ein Ort, der für seine Wärme und Liebenswürdigkeit bekannt ist und sowohl vom Berg Fudschijama als auch vom Meer aus zu sehen ist. Die Komposition ist in Yagisawas typisch filmischem Stil geschrieben, wodurch sie sich hervorragend für die Eröffnungeines Konzerts eignet. Cette Å?uvre a été commandée lâ??occasion du dixième anniversaire de lâ??harmonie « Shimizu il compagno » de la ville de Shimizu, préfecture de Shizuoka, au Japon. Son motif principal est le camarade, ou compagnon, dans le sens de lâ??italien il compagno qui figure dans le nom de lâ??orchestre. Lâ??Å?uvre cherche aussi communiquer lâ??ambiance chaleureuse de la ville de Shimizu, qui est réputée pour son hospitalité et sa bienveillance et que lâ??on aperçoit aussi bien depuis le mont Fuji que de la côte. Typique du style dramatique de Yagisawa, cette composition est idéale pour ouvrir un concert.
SKU: ML.013780090
The Spanish war galleon with 64 cannons, built in Cuba between 1770 and 1771 for an English shipowner in the service of the King of Spain left Peru for Cadiz in 1784 with a huge cargo of copper, gold, silver and other valuables on board. There were also more than 400 people on board, including passengers, crew and Inca prisoners after a revolt. The Atlantic crossing went smoothly, passing Portugal to take advantage of favourable winds. The shipwreck off Peniche was the result of human error, apparently due to French maps with dramatic errors in the position of the islands of Berlengas and neighbouring islets. On 2 February 1786, the sea was calm and the night clear, but they hit the rock formation Papoa and the hull immediately broke in two. The bottom sank quickly, while the deck remained afloat for some time. 128 people lost their lives, including many Indians who were trapped in the basement. This shipwreck is considered one of the most important in maritime history.What the composer wants to convey, and what can be felt as one listens, is first of all the sound of power, of hope, of the glory of conquest, of the splendour of wealth. This is followed by the perception of the maritime environment, the harmony with the softness of the ocean, the gliding of the hull in the foam of the sea on sunny, blue days. But along with this tranquillity, you soon hear a rhythmic chain that makes you feel a representation of the hustle and bustle, of the busy crew, of the hard work of a sailor, of the desperation of an exotic people imprisoned in a dark, damp cellar. A distinct rhythm that reminds us of the salero of Andalusia, with its Arab influences and its people, the soothing of the resignation of others who are forced to submit. Then we clearly hear a crescendo that makes us imagine the agony of the collision that precedes the shipwreck. The breaking of the hull, the water flooding everything, the despair, the clash of bodies on the rocks, the tragedy to come. Before the grand finale, in which the return of musical softness reminds us that the story is over. The supremacy of nature over human greed. The waves, though gentle, sweep the wreckage, the lives and the treasures of the New World to the bottom of the sea.Het Spaans oorlogsgaljoen met 64 kanonnen, gebouwd in Cuba tussen 1770 en 1771 voor een Engelse reder in dienst van de koning van Spanje vertrok in 1784 vanuit Peru naar Cádiz met een enorme lading koper, goud, zilver en andere kostbaarheden aan boord. Er waren ook meer dan 400 mensen aan boord, waaronder passagiers, bemanning en Inca gevangenen na een opstand. De oversteek van de Atlantische Oceaan verliep vlot, waarbij Portugal werd gepasseerd om te profiteren van gunstige winden. De schipbreuk bij Peniche was het resultaat van een menselijke fout, blijkbaar te wijten aan Franse kaarten met dramatische fouten in de positie van de eilanden Berlengas en naburige eilandjes. Op 2 februari 1786 was de zee kalm en de nacht helder, maar ze raakten de rotsformatie Papoa en de romp brak onmiddellijk in tweeën. De bodem zonk snel, terwijl het dek nog enige tijd bleef drijven. 128 mensen verloren het leven, waaronder veel indianen die vastzaten in de kelder. Dit scheepswrak wordt beschouwd als een van de belangrijkste in de maritieme geschiedenis.Wat de componist wil overbrengen, en wat men kan voelen als men luistert, is allereerst het geluid van macht, van hoop, van de glorie van verovering, van de pracht van rijkdom. Dit wordt gevolgd door de perceptie van de maritieme omgeving, de harmonie met de zachtheid van de oceaan, het glijden van de romp in het schuim van de zee op zonnige, blauwe dagen. Maar samen met deze rust hoor je al snel een ritmische ketting die je een voorstelling geeft van de drukte, van de drukke bemanning, van het harde werk van een zeeman, van de wanhoop van een exotisch volk dat gevangen zit in een donkere, vochtige kelder. Een duidelijk ritme dat ons doet denken aan de salero van Andalusië, met zijn Arabische invloeden en zijn mensen, het sussen van de berusting van anderen die gedwongen worden zich te onderwerpen. Dan horen we duidelijk een crescendo dat ons de lijdensweg doet voorstellen van de aanvaring die voorafgaat aan de schipbreuk. Het breken van de romp, het water dat alles overspoelt, de wanhoop, het botsen van lichamen op de rotsen, de tragedie die komen gaat. Vóór de grote finale, waarin de terugkeer van de muzikale zachtheid ons eraan herinnert dat het verhaal voorbij is. De overmacht van de natuur over de hebzucht van de mens. De golven, hoewel zacht, vegen het wrak, de levens en de schatten van de Nieuwe Wereld naar de bodem van de zee.Le galion de guerre espagnol de 64 canons, construit à Cuba entre 1770 et 1771 pour un armateur anglais au service du roi d'Espagne, a quitté le Pérou pour Cadix en 1784 avec à son bord une énorme cargaison de cuivre, d'or, d'argent et d'autres objets de valeur. Il y avait également plus de 400 personnes à bord, dont des passagers, des membres d'équipage et des prisonniers incas à la suite d'une révolte. La traversée de l'Atlantique s'est déroulée sans encombre, en passant par le Portugal pour profiter des vents favorables. Le naufrage au large de Peniche est le résultat d'une erreur humaine, apparemment due à des cartes françaises comportant des erreurs dramatiques dans la position des îles de Berlengas et des îlots voisins. Le 2 février 1786, alors que la mer est calme et la nuit claire, le navire heurte la formation rocheuse de Papoa et la coque se brise immédiatement en deux. Le fond coule rapidement, tandis que le pont reste à flot pendant un certain temps. 128 personnes ont perdu la vie, dont de nombreux Indiens qui étaient coincés dans les sous-sols. Ce naufrage est considéré comme l'un des plus importants de l'histoire maritime.Ce que le compositeur veut transmettre, et ce que l'on ressent à l'écoute, c'est d'abord le son de la puissance, de l'espoir, de la gloire de la conquête, de la splendeur de la richesse. C'est ensuite la perception de l'environnement maritime, l'harmonie avec la douceur de l'océan, le glissement de la coque dans l'écume de la mer par des journées bleues et ensoleillées. Mais à côté de cette tranquillité, on entend bientôt une chaîne rythmique qui nous fait ressentir une représentation de l'agitation, de l'équipage affairé, du dur labeur d'un marin, du désespoir d'un peuple exotique emprisonné dans une cave sombre et humide. Un rythme distinct qui nous rappelle le salero d'Andalousie, avec ses influences arabes et son peuple, l'apaisement de la résignation des autres qui sont obligés de se soumettre. Puis on entend clairement un crescendo qui nous fait imaginer l'agonie de la collision qui précède le naufrage. La rupture de la coque, l'eau qui envahit tout, le désespoir, le choc des corps sur les rochers, la tragédie à venir. Avant le grand final, où le retour de la douceur musicale nous rappelle que l'histoire est terminée. La suprématie de la nature sur la cupidité humaine. Les vagues, bien que douces, emportent les épaves, les vies et les trésors du Nouveau Monde au fond de la mer.Die spanische Kriegsgaleone mit 64 Kanonen, die zwischen 1770 und 1771 auf Kuba für einen englischen Reeder im Dienste des spanischen Königs gebaut wurde, verließ Peru 1784 in Richtung Cádiz mit einer riesigen Ladung Kupfer, Gold, Silber und anderen Wertgegenständen an Bord. An Bord befanden sich auch mehr als 400 Menschen, darunter Passagiere, Besatzungsmitglieder und Inka-Gefangene nach einem Aufstand. Die Atlantiküberquerung verlief reibungslos, wobei Portugal passiert wurde, um die günstigen Winde zu nutzen. Der Schiffbruch vor Peniche war das Ergebnis menschlichen Versagens, das offenbar auf französische Karten zurückzuführen war, die in Bezug auf die Position der Inseln Berlengas und der benachbarten Eilande dramatische Fehler enthielten. Am 2. Februar 1786 stießen sie bei ruhiger See und klarer Nacht auf die Felsformation Papoa und der Rumpf brach sofort entzwei. Der Boden sank schnell, während das Deck noch einige Zeit über Wasser blieb. 128 Menschen kamen ums Leben, darunter viele Indianer, die im Keller eingeschlossen waren. Dieses Schiffswrack gilt als eines der bedeutendsten Was der Komponist vermitteln will und was man beim Zuhören spürt, ist zunächst der Klang der Macht, der Hoffnung, des Ruhms der Eroberung, des Glanzes des Reichtums. Es folgt die Wahrnehmung der maritimen Umgebung, die Harmonie mit der Sanftheit des Meeres, das Gleiten des Schiffsrumpfes im Schaum des Meeres an sonnigen, blauen Tagen. Doch neben dieser Ruhe hört man bald eine rhythmische Kette, die die Hektik, die geschäftige Mannschaft, die harte Arbeit eines Seemanns, die Verzweiflung eines exotischen Volkes, das in einem dunklen, feuchten Keller gefangen ist, wiedergibt. Ein ausgeprägter Rhythmus, der an den Salero Andalusiens erinnert, mit seinen arabischen Einflüssen und seinen Menschen, der die Resignation der anderen besänftigt, die gezwungen sind, sich zu fügen. Dann hören wir deutlich ein Crescendo, das uns die Qualen des Zusammenstoßes, der dem Schiffbruch vorausgeht, erahnen lässt. Das Zerbrechen des Rumpfes, das Wasser, das alles überflutet, die Verzweiflung, das Aufeinanderprallen der Körper auf den Felsen, die bevorstehende Tragödie. Vor dem großen Finale, in dem die Rückkehr der musikalischen Sanftheit uns daran erinnert, dass die Geschichte zu Ende ist. Die Vorherrschaft der Natur über die menschliche Gier. Die Wellen, so sanft sie auch sein mögen, spülen die Trümmer, das Leben und die Schätze der Neuen Welt auf den Grund des Meeres.
SKU: BT.DHP-1195877-140
Edelweiss Brass Orchestra is a Japanese concert band based in the heart of Tokyo, Japan. Founded in 1978, the ensemble has grown from musical strength to strength and in 2018 they commissioned a new work with Jan Van der Roost for their 40th anniversary concert. The title Hidamari could loosely be translated as “In the Sunshineâ€. A short quote from the famous musical The Sound of Music (you got it, ‘Edelweiss’! ) is a subtle nod to the name of the commissioning ensemble. Hidamari reflects the idea that EBO is like a home for all musicians: together, they are one big family.Het Edelweiss Brass Orchestra is een Japans amateurblaasorkest dat het hartje van Tokio als thuisbasis heeft. Het gezelschap werd opgericht in 1978 en heeft in de loop der jaren een interessante muzikale ontwikkeling doorgemaakt. Voor het concert ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan in 2018 kreeg Jan Van der Roost opdracht een nieuw werk te schrijven. Hidamari kan worden vertaald als ‘In de zonneschijn’. Een kort citaat uit de beroemde musical The Sound of Music (‘Edelweiss’ natuurlijk!) is een knipoog naar de naam van het orkest. Na deze langzame passage wordt de levendige ouverture afgesloten met een marsachtige finale (gebaseerd op muzikaal materiaaluit de inleiding). Hidamari verklankt het feit dat het EBO voor alle leden als een ‘thuis’ is: samen vormen ze één grote familie. Das Edelweiss Brass Orchestra ist ein japanisches Amateur-Blasorchester im Herzen von Tokio. Das 1978 gegründete Ensemble hat sich im Laufe der Jahre musikalisch weiterentwickelt und für sein 40-jähriges Jubiläumskonzert im Jahr 2018 ein neues Werk bei Jan Van der Roost in Auftrag gegeben. Der Titel Hidamari lässt sich frei als in der Sonne“ übersetzen. Ein kurzes Zitat aus dem berühmten Musical The Sound of Music (aus dem Lied Edelweiß!) erscheint wie ein Wink auf den Namen des Ensembles, das dieses Werk in Auftrag gegeben hat. Hidamari spiegelt die Tatsache wider, dass das EBO für alle Musiker wie ein Zuhause“ ist: Zusammen bilden sie eine große Familie.L’ Edelweiss Brass Orchestra est un orchestre d’harmonie amateur japonais situé en plein cÅ“ur de Tokyo. Fondé en 1978, l’ensemble s’est développé musicalement au fil du temps et, pour son 40e anniversaire, a commandé une nouvelle Å“uvre Jan Van der Roost. Le titre Hidamari pourrait se traduire librement par « Au soleil ». Un bref extrait de la célèbre comédie musicale The Sound of Music (« Edelweiss ») est comme un clin d’œil l’orchestre commanditaire. Hidamari reflète plus ou moins le fait que l’EBO forme une sorte de « foyer » pour ses musiciens : ensemble ils constituent une grande famille.
SKU: BT.DHP-1195877-010
SKU: BT.AMP-061-120
Between the Two Rivers was commissioned by Fanfare ‘Prins Hendrik’, from Aalst in the Netherlands. The title derives from the fact that the town of Aalst lies between two tributaries of the River Dommel. The community is a highly religious one, so the famous Luther chorale, Ein’ Feste Burg, was an obvious choice for Philip Sparke to use as the theme for this new work. It takes the form of a theme with four contrasting variations. Variation 1 is a moto perpetuo, variation 2 has a slower march like feel, variation 3 is a sinister slow movement and the final variation is in the form of a lyrical fugue. Between The Two Rivers is sure to become a major work in modern concert bandrepertoire. Between the Two Rivers werd gecomponeerd in opdracht van de Fanfare Prins Hendrik uit Aalst. De titel verwijst naar het feit dat Aalst tussen twee zijrivieren van de Dommel ligt. Aalst is een streng gelovige gemeente, dus was heteen voor de hand liggende keuze van Philip Sparke om het beroemde lutherse koraal Een vaste burcht te gebruiken als thema voor een viertal variaties. Variation I is een moto perpetuo, Variation II is langzamer en marsachtig van karakter,VariationIII is een sinister langzaam deel en Variation IV heeft tot slot de vorm van een fuga. Between the Two Rivers zal beslist een belangrijk concertwerk worden in het repertoire van blaasorkesten. Het werk is verplichtgesteld op het Wereld Muziek Concours 2005 te Kerkrade.Philip Sparke wählte sich den berühmten Luther-Choral Ein' feste Burg als Thema für eine Reihe von Variationen. Nach einer kurzen, lebhaften Eröffnung folgen vier abwechslungsreiche Variationen über den Choral. Between the Two Rivers, dessen Name sich auf die zwischen zwei Flüssen liegende, Auftrag gebende Stadt Aals in Holland bezieht, ist ein prachtvolles Werk, in dem alle Register des Blasorchesters zum Zuge kommen. Philip Sparke a composé Between the Two Rivers n l'occasion du centenaire de la Fanfare Prins Hendrik (1904-2004) de la ville d'Aalst aux Pays-Bas. Le titre de cette composition trouve son origine dans le fait que la ville est enserrée entre deux affluents de la rivi¬re Dommel. Aalst est une cité pieuse. La création d'un ensemble de variations sur le th¬me du cél¬bre choral luthérien Ein' feste Burg (C'est un rempart que notre Dieu) s'imposait comme une évidence. Between the Two Rivers est une ?uvre fluide, lyrique, mystérieuse et élégante.