Matériel : Conducteur et Parties séparées
SKU: HL.48181499
UPC: 888680842659. 9.0x12.0x0.288 inches.
French composer and conductor, Henri Tomasi (1901-1971) published Liturgical Fanfares in 1952. As with his other wind compositions, Liturgical Fanfares was well-received by audiences. Tomasi was born in Marseille, but his Father and Mother were originally from La Casinca in Corsica. Despite being pressured into musical studies by his parents, Tomasi dreamed of becoming a sailor, and during the summer he stayed with his Grandmother in Corsica where he learnt traditional Corsican songs. However, in 1921, he began his studies at the Paris Conservatoire and went on to become a high profile composer and conductor. Tomasi did not forget his Corsican routes, often incorporating themes of the songs he had learnt during the summers with his Grandmother into his compositions. Composed for an unusual instrumentation of Brass Ensemble, Timpani and Drums, Liturgical Fanfares comprises four movements; 1) Annunciation, 2) Gospel, 3) Apocalypse, and 4) Good Friday Procession. This Tomasi piece is suitable to advanced players and provides an exciting, alternative addition to the ensemble repertoire..
SKU: AP.48151
UPC: 038081554556. English.
A fun and festive concert opener, Fresh Winds by Jukka Viitasaari craftily showcases the entire band. Fanfares, flowing melodies, and tastefully orchestrated choirs of woodwinds and brass instruments are featured. Low voices and percussion flex their muscles in heavy metal moments inspired by the composer's rock-and-roll background. (3:25).
SKU: AP.48151S
UPC: 038081554563. English.
SKU: CL.012-3599-01
Bold and playful, lyrical and dramatic, this new work by young Canadian composer David Eastmond is sure to delight. An original hymn tune forms the basis of bold fanfares, lush lyrical settings, dramatic melodies, imitative counterpoint and surprising harmonic twists. A variety of articulations and dynamic contrasts will show off your ensemble's versatility. An outstanding choice for concert or contest performance.
About Heritage of the March
Full -sized concert band editions of the greatest marches of all time. Each has been faithfully re-scored to accommodate modern instrumentation and incorporate performance practices of classic march style
SKU: CL.012-2147-75
The rhapsodic nature of the composition allows for a dynamic interplay of melodic and harmonic development. Fanfares and dance gestures dominate the opening statement. The contrasting lyrical section combines expressive solo opportunities with majestic accompaniment.
SKU: CL.012-3599-00
SKU: SU.94010741
Instrumentation : pic, fl, ob, 2cl, bcl, 2asx, tsx, bari; 3tpt, 2hn, 3tbn, euph, bar, tba, timp, 6perc Duration: 2'30 Composed: 2019 Published by: Subito Music Publishing Also available: Full Score & Set of Parts (Cat. #94010741).
SKU: SU.94010740
Instrumentation : pic, fl, ob, 2cl, bcl, 2asx, tsx, bari; 3tpt, 2hn, 3tbn, euph, bar, tba, timp, 6perc Duration: 2'30 Composed: 2019 Published by: Subito Music Publishing Full Score also available separately (Cat. #94010741).
SKU: CL.012-4271-01
Carolina†s Majesty captures the grace and beauty and of the Blue Ridge Mountains. Opening with a dialogue between brass section fanfares and lyrical woodwind statements the piece quickly develops into a soaring melody first heard in the woodwinds and then passed through the brass section. The slower middle section weaves the flowing melodic material between all choirs of instruments and a unique fugue inspired by the opening melodies leads us to a majestic and energetic conclusion. With emphasis on melodic development throughout the composition, this powerful composition is an excellent choice for any concert or contest setting.
SKU: BT.DHP-1074346-010
9x12 inches. English-German-French-Dut ch.
This concert march does not begin with flourishing trumpets orloud tutti sounds: Jupiter opens refreshingly with percussioninstruments and the “high woodwindsâ€. This original introductionis followed by a broad melodic theme and gradually features otherinstrumental groups. Thus section by section the entire band ispresented. A fantastic entrance to the concert for all players! Jupiter opent verrassend met slagwerk en het ‘hoge hout’. Op deze originele inleiding volgt een breed melodisch thema in het middenregister en langzamerhand zetten ook andere instrumentale groepen in: zo komt het hele orkestuiteindelijk aan bod. Zoals in vergelijkbare marsen van Jan Van der Roost (bijvoorbeeld Arsenal, Mercury, Minerva, Helios en Artemis) is de triomelodie in Jupiter melodisch en lyrisch van karakter. In harmonischopzicht gebeuren bijzondere dingen - een handelsmerk van de componist.Dieser Konzertmarsch beginnt nicht mit strahlenden Trompeten oder lauten Tutti-Klängen: Jupiter eröffnet mit Schlaginstrumenten und den hohen Holzbläsern“. Diese originelle Einleitung wird von einem breiten melodischen Thema im mittleren Register abgelöst und bringt nach und nach auch andere Instrumentengruppen zum Vorschein: So wird schließlich das gesamte Blasorchester präsentiert. Ein schöner Einstieg ins Konzert für alle! Cette marche de concert ne s’ouvre ni sur des fanfares de trompettes, ni sur un puissant tutti, mais nous plonge dans un univers sonore rafraîchissant où dominent la percussion et les bois aigus. Cette introduction originale est suivie par l’exposition d’une ligne mélodique ample située dans le registre médium. Le tissu musical s’élargit d’autres groupes d’instruments et progressivement la formation se présente dans son intégralité. l’instar d’autres marches de Jan Van der Roost telles que Mercury, Arsenal, Minerva, Helios ou Artemis, Jupiter développe un trio particulièrement expressif. La mélodie prend quelquefois une tournure inattendue (même sur le planharmonique), une marque de fabrique du compositeur.
SKU: BT.DHP-1074346-140
This concert march does not begin with flourishing trumpets orloud tutti sounds: Jupiter opens refreshingly with percussioninstruments and the “high woodwindsâ€. This original introductionis followed by a broad melodic theme and gradually features otherinstrumental groups. Thus section by section the entire band ispresented. A fantastic entrance to the concert for all players! Jupiter opent verrassend met slagwerk en het ‘hoge hout’. Op deze originele inleiding volgt een breed melodisch thema in het middenregister en langzamerhand zetten ook andere instrumentale groepen in: zo komt het hele orkestuiteindelijk aan bod. Zoals in vergelijkbare marsen van Jan Van der Roost (bijvoorbeeld Arsenal, Mercury, Minerva, Helios en Artemis) is de triomelodie in Jupiter melodisch en lyrisch van karakter. In harmonischopzicht gebeuren bijzondere dingen - een handelsmerk van de componistDieser Konzertmarsch beginnt nicht mit strahlenden Trompeten oder lauten Tutti-Klängen: Jupiter eröffnet mit Schlaginstrumenten und den hohen Holzbläsern“. Diese originelle Einleitung wird von einem breiten melodischen Thema im mittleren Register abgelöst und bringt nach und nach auch andere Instrumentengruppen zum Vorschein: So wird schließlich das gesamte Blasorchester präsentiert. Ein schöner Einstieg ins Konzert für alle! Cette marche de concert ne s’ouvre ni sur des fanfares de trompettes, ni sur un puissant tutti, mais nous plonge dans un univers sonore rafraîchissant où dominent la percussion et les bois aigus. Cette introduction originale est suivie par l’exposition d’une ligne mélodique ample située dans le registre médium. Le tissu musical s’élargit d’autres groupes d’instruments et progressivement la formation se présente dans son intégralité. l’instar d’autres marches de Jan Van der Roost telles que Mercury, Arsenal, Minerva, Helios ou Artemis, Jupiter développe un trio particulièrement expressif. La mélodie prend quelquefois une tournure inattendue (même sur le planharmonique), une marque de fabrique du compositeur.
SKU: PR.16500103F
ISBN 9781491131763. UPC: 680160680290.
Ever since the success of my series of wind ensemble works Places in the West, I've been wanting to write a companion piece for national parks on the other side of the north American continent. The earlier work, consisting of GLACIER, THE YELLOWSTONE FIRES, ARCHES, and ZION, spanned some twenty years of my composing life, and since the pieces called for differing groups of instruments, and were in slightly different styles from each other, I never considered them to be connected except in their subject matter. In their depiction of both the scenery and the human history within these wondrous places, they had a common goal: awaking the listener to the fragile beauty that is in them; and calling attention to the ever more crucial need for preservation and protection of these wild places, unique in all the world. With this new work, commissioned by a consortium of college and conservatory wind ensembles led by the University of Georgia, I decided to build upon that same model---but to solidify the process. The result, consisting of three movements (each named for a different national park in the eastern US), is a bona-fide symphony. While the three pieces could be performed separately, they share a musical theme---and also a common style and instrumentation. It is a true symphony, in that the first movement is long and expository, the second is a rather tightly structured scherzo-with-trio, and the finale is a true culmination of the whole. The first movement, Everglades, was the original inspiration for the entire symphony. Conceived over the course of two trips to that astonishing place (which the native Americans called River of Grass, the subtitle of this movement), this movement not only conveys a sense of the humid, lush, and even frightening scenery there---but also an overview of the entire settling-of- Florida experience. It contains not one, but two native American chants, and also presents a view of the staggering influence of modern man on this fragile part of the world. Beginning with a slow unfolding marked Heavy, humid, the music soon presents a gentle, lyrical theme in the solo alto saxophone. This theme, which goes through three expansive phrases with breaks in between, will appear in all three movements of the symphony. After the mood has been established, the music opens up to a rich, warm setting of a Cherokee morning song, with the simple happiness that this part of Florida must have had prior to the nineteenth century. This music, enveloping and comforting, gradually gives way to a more frenetic, driven section representative of the intrusion of the white man. Since Florida was populated and developed largely due to the introduction of a train system, there's a suggestion of the mechanized iron horse driving straight into the heartland. At that point, the native Americans become considerably less gentle, and a second chant seems to stand in the way of the intruder; a kind of warning song. The second part of this movement shows us the great swampy center of the peninsula, with its wildlife both in and out of the water. A new theme appears, sad but noble, suggesting that this land is precious and must be protected by all the people who inhabit it. At length, the morning song reappears in all its splendor, until the sunset---with one last iteration of the warning song in the solo piccolo. Functioning as a scherzo, the second movement, Great Smoky Mountains, describes not just that huge park itself, but one brave soul's attempt to climb a mountain there. It begins with three iterations of the UR-theme (which began the first movement as well), but this time as up-tempo brass fanfares in octaves. Each time it begins again, the theme is a little slower and less confident than the previous time---almost as though the hiker were becoming aware of the daunting mountain before him. But then, a steady, quick-pulsed ostinato appears, in a constantly shifting meter system of 2/4- 3/4 in alteration, and the hike has begun. Over this, a slower new melody appears, as the trek up the mountain progresses. It's a big mountain, and the ascent seems to take quite awhile, with little breaks in the hiker's stride, until at length he simply must stop and rest. An oboe solo, over several free cadenza-like measures, allows us (and our friend the hiker) to catch our breath, and also to view in the distance the rocky peak before us. The goal is somehow even more daunting than at first, being closer and thus more frighteningly steep. When we do push off again, it's at a slower pace, and with more careful attention to our footholds as we trek over broken rocks. Tantalizing little views of the valley at every switchback make our determination even stronger. Finally, we burst through a stand of pines and----we're at the summit! The immensity of the view is overwhelming, and ultimately humbling. A brief coda, while we sit dazed on the rocks, ends the movement in a feeling of triumph. The final movement, Acadia, is also about a trip. In the summer of 2014, I took a sailing trip with a dear friend from North Haven, Maine, to the southern coast of Mt. Desert Island in Acadia National Park. The experience left me both exuberant and exhausted, with an appreciation for the ocean that I hadn't had previously. The approach to Acadia National Park by water, too, was thrilling: like the difference between climbing a mountain on foot with riding up on a ski-lift, I felt I'd earned the right to be there. The music for this movement is entirely based on the opening UR-theme. There's a sense of the water and the mysterious, quiet deep from the very beginning, with seagulls and bell buoys setting the scene. As we leave the harbor, the theme (in a canon between solo euphonium and tuba) almost seems as if large subaquatic animals are observing our departure. There are three themes (call them A, B and C) in this seafaring journey---but they are all based on the UR theme, in its original form with octaves displaced, in an upside-down form, and in a backwards version as well. (The ocean, while appearing to be unchanging, is always changing.) We move out into the main channel (A), passing several islands (B), until we reach the long draw that parallels the coastline called Eggemoggin Reach, and a sudden burst of new speed (C). Things suddenly stop, as if the wind had died, and we have a vision: is that really Mt. Desert Island we can see off the port bow, vaguely in the distance? A chorale of saxophones seems to suggest that. We push off anew as the chorale ends, and go through all three themes again---but in different instrumentations, and different keys. At the final tack-turn, there it is, for real: Mt. Desert Island, big as life. We've made it. As we pull into the harbor, where we'll secure the boat for the night, there's a feeling of achievement. Our whale and dolphin friends return, and we end our journey with gratitude and celebration. I am profoundly grateful to Jaclyn Hartenberger, Professor of Conducting at the University of Georgia, for leading the consortium which provided the commissioning of this work.
SKU: PR.16500102F
ISBN 9781491131749. UPC: 680160680276.
SKU: PR.16500101F
ISBN 9781491131725. UPC: 680160680252.
SKU: PR.16500104F
ISBN 9781491132159. UPC: 680160681082.
SKU: BT.AMP-459-010
English-German-French- Dutch.
Festival Prelude ‘Ad Excel’ was commissioned by the AD Concert Band, from Solihull in the UK, to celebrate their 40th Anniversary in 2016. The title, Ad Excel, is a play on words: it is Latin for ‘to excel’ but also celebrates the band’s anniversary as XL is 40 in Roman numerals. The work opens with a bright fanfare with frequent changes of meter. This leads to a playful main subject, played first by woodwinds, followed by full band. A bridge passage leads to a legato second subject, played twice. The bridge passage returns to introduce the both main melodies in new keys and instrumentations before a coda, derived from the opening fanfare, brings the work to a close.Festival Prelude ‘Ad Excel’ werd geschreven in opdracht van de AD Concert Band uit het Britse Solihull, ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van dit orkest in 2016. De titel, Ad Excel, heeft een dubbele betekenis, die is gebaseerd op de Engelse van het Latijn afgeleide term ‘to excel’ (excelleren, uitblinken) én op het veertigjarig jubileum van de band, aangezien XL in Romeinse cijfers het getal 40 aanduidt. Het werk opent met een opgewekte fanfare waarin frequent van maatsoort wordt gewisseld. Dan volgt een speels hoofdthema, eerst in het hout en dan het volledige orkest. Een bridgegedeelte leidt naar een legato tweede thema, dat twee keer klinkt.Daarop keert de bridge terug om beide hoofdmelodieën in nieuwe toonsoorten en instrumentaties te introduceren, waarna een coda, ontleend aan de openingsfanfare, het werk besluit. Das Stück Festival Prelude ‘Ad Excel’ wurde 2016 von der AD Concert Band aus Solihull (Vereinigtes Königreich) aus Anlass ihres 40-jährigen Jubiläums in Auftrag gegeben. Der Titel, Ad Excel, ist ein Wortspiel: Es ist das lateinische Wort für to excel“ (engl.: hervorragend sein“), bezieht sich aber auch auf das Jubiläum des Orchesters, da XL die römische Ziffer für 40 ist. Das Werk beginnt mit einer strahlenden Fanfare mit zahlreichen Taktwechseln. Sie führt zu einem verspielten Hauptthema, das zunächst von den Holzbläsern und anschließend vom gesamten Orchester gespielt wird. Eine Überleitung führt zu einem zweiten Thema im Legato. Die Überleitung kehrtschließlich wieder, um die beiden Hauptmelodien in neuen Tonarten und Instrumentierungen vorzustellen, bis das Werk in einer Coda, die von der Eröffnungsfanfare abgeleitet ist, endet. Festival Prelude ‘Ad Excel’ est une commande de l’AD Concert Band de Solihull au Royaume-Uni, pour célébrer leur 40e anniversaire en 2016. Le titre, Ad Excel, est un jeu de mots : en latin, il signifie « exceller », mais les chiffres romains XL font aussi 40, l’anniversaire célébré par l’orchestre. L’œuvre commence par une fanfare éclatante aux changements de mesure fréquents, suivie par l’introduction du thème principal, joué par les bois, puis repris par l’orchestre. Un pont mène au second thème legato avant d’introduire - nouveau les deux mélodies principales avec des tonalités et instrumentations différentes. L’œuvre se termine avec une coda dérivée de la fanfared’ouverture . Festival Prelude ‘Ad Excel’ è stato commissionato dalla AD Concert Band, di Solihull nel Regno Unito, per celebrare il loro 40esimo anniversario nel 2016. Il titolo, Ad Excel, è un gioco di parole: è il corrispondente latino di “eccellere†ma celebra allo stesso tempo l’anniversario della band dato che XL equivale a 40 in numeri romani. L’opera si apre con una luminosa fanfara con frequenti cambi di tempo. Questa sfocia in motivo giocoso principale, prima suonato dai legni, subito dopo dall’intera banda. Un passaggio che funge da ponte porta poi a un secondo tema in legato, suonato per due volte. Il passaggio ritorna poi ad introdurre le due melodieprincipali in una nuova tonalit prima della coda, che riprende la fanfara di apertura, portando il brano alla conclusione.