Vie Breve In 4 Orchestre

SKU: BO.B.3340

ISBN 9788480207591.

Engl ish comments:
My dedication to the string instruments has been a constant throughout my compositional career and I knew that sooner or later the time would come to compose a concerto for violin and orchestra. That moment came in the autumn of 2002 and after ten months of uninterrupted work I finished it in August of 2003. It is a work structured similarly to the traditional concertos. An important impetus for the elaboration of my concerto was due to the ill-fated violinist Ginette Neveu. Her version of Sibelius' Concerto has always stayed with me. For this reason the first movement, Moderato-Allegro, begins with a contemplative atmosphere similar to that of Sibelius' Concerto in which the principal thematic ideas appear tentatively. These ideas, two rhythmic and two melodic, are reaffirmed through a broad development that culminates in an orchestral fullness. A calm, mysterious passage recalls the introduction and after becoming blurred, three bars burst in leading to the rapid section of the movement. Soloist and orchestra engage in a dialectic struggle of a dramatic nature. The agitation subsides leaving only a tranquil and suggestive clarinet phrase. This will be taken up by the soloist who leads up to the movement's most dramatic moment playing an accelerating triplet figure supported by an orchestral pedal in crescendo. From here the soloist's cadenza emerges beginning with soft double notes. It finishes with an ascending progression and the soloist settles into the high register to elicit the orchestra's intervention in a soft and transfigured atmosphere. Once internalised the second movement, Adagio poco sostenuto e leggero begins. It has a solemn character and opens with two trumpet calls answered by the violoncellos and the contrabasses. The violin soloist introduces and plays two nostalgic themes, the first in the low register and the second, more extensive, in the middle register. The soft and delicate Misterioso e leggero begins with the violin singing on high. The rhythm of the constant quaver figures gradually accelerates until the soloist provokes a dramatic full orchestra as in a cadenza. Once again, the Calmo, in which the soloist with less and less orchestral attire serenely bids farewell. A rising series of double stops by the soloist serves to initiate the Finale-Scherzo. In 6/8 rhythm and with the character of a rondo it carries us along in a carefree, virtuosic ambiance. The principal motives, brief and concise, emerge from the happy, playful theme presented by the soloist. With an intricate progression of rapid sixths in double stops it reaches a tense and somewhat combative moment. However this resolves itself in a diminuendo that the soloist peacefully takes up with the notes re-la to commence the cadenza. This culminates in a series of tied notes to reintroduce the principal theme. A moment of melodic suspension serves as a farewell before the brief and jovial final coda. --The author

Comentari os del Espanol:
A lo largo de mi carrera compositiva mi dedicacion a los instrumentos de cuerda ha sido constante y sabia que, tarde o temprano, llegaria el momento de componer un concierto para violin y orquesta. Este llego en otono de 2002 y, tras diez meses de trabajo ininterrumpido, lo termine en agosto de 2003. Se trata de una obra estructurada de manera similar a los conciertos tradicionales. Un importante impulso a la elaboracion de mi concierto lo debo al recuerdo de la malograda violinista Ginette Neveu. Su version del concierto de Sibelius ha permanecido siempre dentro de mi. Por ese motivo, el primer movimiento Moderato-Allegro se inicia con una atmosfera contemplativa cercana a la del mencionado Concierto, en la que aparecen cautamente las principales ideas tematicas. Con un amplio desarrollo se llega a un lleno orquestal en el que estas ideas -dos ritmicas y dos melodicas- quedan reafirmadas. Un pasaje calmo y misterioso rememora la introduccion. Tras desdibujarse, irrumpen tres compases que nos llevan a la parte rapida del movimiento. Solista y orquesta establecen un combate dialectico de caracter dramatico. La inquietud desaparece hasta una tranquila e insinuante frase del clarinete. Esta sera recogida por el solista, quien, a base de una figuracion de tresillos cada vez mas rapidos apoyada por un pedal de la orquesta in crescendo, conduce hacia el momento mas dramatico del movimiento. De aqui nace la cadenza del solista, que se incia con suaves notas dobles. Finaliza con una progresion ascendente y el solista se coloca en el registro agudo para llamar la intervencion de la orquesta dentro de una atmosfera suave y transfigurada. Interiorizado es el segundo movimiento Adagio poco sostenuto e leggero. Con dos llamadas de las trompas respondidas por los violonchelos y contrabajos inicia el Adagio de caracter grave. El violin solista introduce y canta dos temas nostalgicos. El primero en el registro grave y el segundo, mas amplio, en el medio. Inicia el Misterioso e leggero, de caracter suave y delicado. Con el violin cantando en agudo. La constante figuracion de corcheas acelerara poco a poco el ritmo hasta que el solista a modo de cadenza provocara un dramatico lleno orquestal. De nuevo el Calmo, donde el solista, cada vez con menos ropaje orquestal, se despide serenamente. Una subida de dobles cuerdas a cargo del solista sirve para iniciar el Finale-Scherzo. Este, en ritmo de 6/8 y con caracter de rondo, nos transporta en un clima virtuosistico y despreocupado. Del tema alegre y jugueton presentado por el solista nacen los principales motivos, breves y concisos. Con una intrincada sucesion de rapidas sextas en doble cuerda se llega a un momento crispado y algo combativo que, sin embargo, se resolvera en un diminuendo que el solista recoge apaciblemente con las notas re-la para inciar la cadenza. Esta culmina con un suave rosario de notas en ligado para introducir de nuevo el tema principal. Un momento de suspension melodica sirve como despido antes de la breve y jovial coda final. La obra fue estrenada el 23 de septiembre de 2005 en el Teatre Monumental de Madrid por la Orquesta Sinfonica de RTVE con Markus Placci de solista y Uwe Mund de director. Gravacion: RNE y Canal Clasico de TVE. --El Autor.

SKU: CA.4060107

ISBN 9790007092849.

Scor e available separately - see item CA.4060100.

SKU: BT.AMP-392-010

English-German-French- Dutch.

The work opens with a stern fanfare in bare fifths, which leads to a cantabile theme introduced by alto saxophone. This builds to a climax and reintroduces the fanfare, which slowly evolves into the subsequent vivo. A perky tune emerges on flute, saxophone and trumpet, which, after a short bridge passage, leads to a contrasting melody on low clarinets and saxophones. After some development a true ‘second subject’ appears for the whole band. A recapitulation leads briefly back to the opening fanfare before the vivo returns to close the work in celebratory mood.

Het werk begint met een sobere fanfare in open kwinten, gevolgd door een zangerig thema dat wordt ge ntroduceerd door de altsaxofoon. Dit thema groeit uit tot een climax en leidt opnieuw de fanfare in, die zich langzaam ontwikkelt tot het daaropvolgende vivo. Er verschijnt een opgewekte melodie in de fluit, saxofoon en trompet, die na een korte overgangspassage uitmondt in een contrasterende melodie in de lage klarinetten en saxofoons. Na een verdere uitwerking openbaart zich een tweede thema voor het complete orkest. Een herneming voert ons even weer mee naar de openingsfanfare, voordat het vivo terugkeert en het werk in feestelijke stemming afsluit.

Nach einer ernsten Fanfare in bloßen Quinten, die zu einem Thema in cantabile im Altsaxophon führt, taucht eine kecke Melodie in Flöte, Saxophon und Trompete auf, die nach einer kurzen Überleitung zu einer kontrastierenden Melodie in den tiefen Klarinetten und Saxophonen wird. Ein zweites Thema“ spielt das gesamte Blasorchester. Bevor ein Vivo aus dem Anfangsteil Southend Celebration beendet, werden längst alle Musiker und Zuhörer von der festlichen Stimmung, die es verbreitet, infiziert sein!

L’œuvre s’ouvre avec une fanfare de nature sérieuse en quintes qui mène un thème cantabile introduit par les saxophones alto. La musique s’amplifie pour atteindre un certain climax et réintroduire la fanfare, qui évolue progressivement vers un vivo. Fl tes, saxophones et trompettes introduisent un air guilleret qui, après un court passage de transition, aboutit une mélodie contrastée dans le registre grave des clarinettes et saxophones. Après un développement, un véritable second sujet apparaît pour l’orchestre entier. Une récapitulation mène une brève réapparition de la fanfare d’ouverture avant le retour du vivo, qui achève la pièce dans une ambiance de fête.

Il lavoro si apre con un’austera fanfara con quinte vuote, che porta a un tema cantabile introdotto da un saxofono contralto. Si arriva a un culmine e si introduce nuovamente la fanfara, che lentamente evolve nel ‘vivo’ successivo. Un tema vivace emerge dal flauto, dal sassofono e dalla tromba, e dopo un breve passaggio di transizione, porta a una melodia contrastante, dei clarinetti bassi e dei sassofoni. Dopo qualche sviluppo un vero ‘secondo soggetto’ sorge dall’intera banda. Una ripresa porta brevemente indietro alla fanfara, prima che il ‘vivo’ ritorni per chiudere il lavoro in modo celebrativo.

SKU: BT.AMP-392-140

English-German-French- Dutch.

The work opens with a stern fanfare in bare fifths, which leads to a cantabile theme introduced by alto saxophone. This builds to a climax and reintroduces the fanfare, which slowly evolves into the subsequent vivo. A perky tune emerges on flute, saxophone and trumpet, which, after a short bridge passage, leads to a contrasting melody on low clarinets and saxophones. After some development a true ‘second subject’ appears for the whole band. A recapitulation leads briefly back to the opening fanfare before the vivo returns to close the work in celebratory mood.

Het werk begint met een sobere fanfare in open kwinten, gevolgd door een zangerig thema dat wordt ge ntroduceerd door de altsaxofoon. Dit thema groeit uit tot een climax en leidt opnieuw de fanfare in, die zich langzaam ontwikkelt tot het daaropvolgende vivo. Er verschijnt een opgewekte melodie in de fluit, saxofoon en trompet, die na een korte overgangspassage uitmondt in een contrasterende melodie in de lage klarinetten en saxofoons. Na een verdere uitwerking openbaart zich een tweede thema voor het complete orkest. Een herneming voert ons even weer mee naar de openingsfanfare, voordat het vivo terugkeert en het werk in feestelijke stemming afsluit.

Nach einer ernsten Fanfare in bloßen Quinten, die zu einem Thema in cantabile im Altsaxophon führt, taucht eine kecke Melodie in Flöte, Saxophon und Trompete auf, die nach einer kurzen Überleitung zu einer kontrastierenden Melodie in den tiefen Klarinetten und Saxophonen wird. Ein zweites Thema“ spielt das gesamte Blasorchester. Bevor ein Vivo aus dem Anfangsteil Southend Celebration beendet, werden längst alle Musiker und Zuhörer von der festlichen Stimmung, die es verbreitet, infiziert sein!

L’œuvre s’ouvre avec une fanfare de nature sérieuse en quintes qui mène un thème cantabile introduit par les saxophones alto. La musique s’amplifie pour atteindre un certain climax et réintroduire la fanfare, qui évolue progressivement vers un vivo. Fl tes, saxophones et trompettes introduisent un air guilleret qui, après un court passage de transition, aboutit une mélodie contrastée dans le registre grave des clarinettes et saxophones. Après un développement, un véritable second sujet apparaît pour l’orchestre entier. Une récapitulation mène une brève réapparition de la fanfare d’ouverture avant le retour du vivo, qui achève la pièce dans une ambiance de fête.

Il lavoro si apre con un’austera fanfara con quinte vuote, che porta a un tema cantabile introdotto da un saxofono contralto. Si arriva a un culmine e si introduce nuovamente la fanfara, che lentamente evolve nel ‘vivo’ successivo. Un tema vivace emerge dal flauto, dal sassofono e dalla tromba, e dopo un breve passaggio di transizione, porta a una melodia contrastante, dei clarinetti bassi e dei sassofoni. Dopo qualche sviluppo un vero ‘secondo soggetto’ sorge dall’intera banda. Una ripresa porta brevemente indietro alla fanfara, prima che il ‘vivo’ ritorni per chiudere il lavoro in modo celebrativo.

SKU: BT.AMP-322-140

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

Named after the leaf displayed on Canada’s flag, Maple Leaf Overture was composed specifically to open a Canadian school’s symphonic band tour of England. A short fanfare during the overture smoothly transitions to a jazzy, syncopated section. The main theme is first played by the horns and saxophones, and then by the entire ensemble. This lively theme then alternates with a slower second theme, building momentum before a brisk coda culminates in a rousing finale!

Maple Leaf Overture gaat natuurlijk over het bekendste herkenningsteken van Canada: het blad van de esdoorn, in de vlag. Sparke componeerde dit openingswerk speciaal voor een Canadees schoolorkest uit Calgary, voor hun tour door Groot-Brittannië.Een korte fanfare gaat in deze ouverture naadloos over in een jazzachtig, syncopisch vivo. Eerst nemen de hoorns en saxofoons het hoofdthema voor hun rekening. Daarna speelt het hele orkest dit thema. Spanning ontstaatwanneer het snelle hoofdthema een langzaam tweede deel afwisselt. Daarna keert het snelle hoofdthema weer terug. Een snel coda beëindigt de ouverture. Maple Leaf Overture: feestelijk en sprankelend!

Ma ple Leaf Overture trägt das kanadische Wahrzeichen, das Ahornblatt im Titel. Eine kurze Fanfare geht in dieser Ouvertüre nahtlos in eine jazzig synkopiertes Vivo über. Das Hauptthema dürfen erst die Hörner und Saxophone vorstellen, dann spielt das gesamte Blasorchester. Es entsteht Spannung durch den Wechsel zwischen dem schnellen Hauptthema, einem langsameren zweiten Thema und zurück, bevor eine schnellere Coda das Werk beendet.

Maple Leaf Overture porte l’emblème du Canada (la feuille d’érable) jusque dans son titre… Ce morceau, composé par Philip Sparke, a été joué par l’Orchestre Symphonique du Lycée de Calgary dans le cadre de sa tournée en Angleterre. La pièce s’ouvre avec une fanfare maestoso, puis un passage en tempo vivo introduit peu peu des rythmes syncopés de style jazzy. Un motif plus doux nous conduira progressivement vers un apogée où le thème central réapparaît. Le morceau se termine par une brève référence la fanfare d’ouverture, suivie d’une rapide coda.

Maple Leaf Overture, il cui titolo riporta all’emblema della bandiera canadese (la foglia di acero), è un brano commissionato a Philip Sparke dall’Orchestra Sinfonica di un liceo di Calgary che l’ha eseguita in occasione di una serie di concerti tenutisi in Inghilterra. Il brano apre con una fanfara maestosa che alterna fraseggi affidati alle varie sezioni della banda. Questa successione omogenea in un tempo vivo introduce progressivamente ritmi sincopati in stile jazz. Un tema principale, all’inizio eseguito dai corni e dai sassofoni, sar in seguito ripreso da tutto l’organico. Segue un motivo più dolce che si intercala progressivamente verso un’apoteosi nella qualeviene riproposto il tema principale. Il brano si conclude con un breve richiamo alla fanfara di apertura, seguita da una rapida coda.

SKU: BT.AMP-322-010

9x12 inches. English-German-French-Dut ch.

Named after the leaf displayed on Canada’s flag, Maple Leaf Overture was composed specifically to open a Canadian school’s symphonic band tour of England. A short fanfare during the overture smoothly transitions to a jazzy, syncopated section. The main theme is first played by the horns and saxophones, and then by the entire ensemble. This lively theme then alternates with a slower second theme, building momentum before a brisk coda culminates in a rousing finale!

Maple Leaf Overture gaat natuurlijk over het bekendste herkenningsteken van Canada: het blad van de esdoorn, in de vlag. Sparke componeerde dit openingswerk speciaal voor een Canadees schoolorkest uit Calgary, voor hun tour door Groot-Brittannië.Een korte fanfare gaat in deze ouverture naadloos over in een jazzachtig, syncopisch vivo. Eerst nemen de hoorns en saxofoons het hoofdthema voor hun rekening. Daarna speelt het hele orkest dit thema. Spanning ontstaatwanneer het snelle hoofdthema een langzaam tweede deel afwisselt. Daarna keert het snelle hoofdthema weer terug. Een snel coda beëindigt de ouverture. Maple Leaf Overture: feestelijk en sprankelend!

Ma ple Leaf Overture trägt das kanadische Wahrzeichen, das Ahornblatt im Titel. Eine kurze Fanfare geht in dieser Ouvertüre nahtlos in eine jazzig synkopiertes Vivo über. Das Hauptthema dürfen erst die Hörner und Saxophone vorstellen, dann spielt das gesamte Blasorchester. Es entsteht Spannung durch den Wechsel zwischen dem schnellen Hauptthema, einem langsameren zweiten Thema und zurück, bevor eine schnellere Coda das Werk beendet.

Maple Leaf Overture porte l’emblème du Canada (la feuille d’érable) jusque dans son titre… Ce morceau, composé par Philip Sparke, a été joué par l’Orchestre Symphonique du Lycée de Calgary dans le cadre de sa tournée en Angleterre. La pièce s’ouvre avec une fanfare maestoso, puis un passage en tempo vivo introduit peu peu des rythmes syncopés de style jazzy. Un motif plus doux nous conduira progressivement vers un apogée où le thème central réapparaît. Le morceau se termine par une brève référence la fanfare d’ouverture, suivie d’une rapide coda.

Maple Leaf Overture, il cui titolo riporta all’emblema della bandiera canadese (la foglia di acero), è un brano commissionato a Philip Sparke dall’Orchestra Sinfonica di un liceo di Calgary che l’ha eseguita in occasione di una serie di concerti tenutisi in Inghilterra. Il brano apre con una fanfara maestosa che alterna fraseggi affidati alle varie sezioni della banda. Questa successione omogenea in un tempo vivo introduce progressivamente ritmi sincopati in stile jazz. Un tema principale, all’inizio eseguito dai corni e dai sassofoni, sar in seguito ripreso da tutto l’organico. Segue un motivo più dolce che si intercala progressivamente verso un’apoteosi nella qualeviene riproposto il tema principale. Il brano si conclude con un breve richiamo alla fanfara di apertura, seguita da una rapida coda.

SKU: BT.DHP-1145557-010

English-German-French- Dutch.

A brief introduction leads to a majestic theme in the clarinets, supported by pounding percussion beats, before the brass section takes up the theme in a quicker, heroic fashion. In Statue of Liberty the French composer Thierry Deleruyelledepicts the grandeur and sheer scale of the statue, which was created in his homeland as a gift to the United States.

In deze compositie gaat een korte inleiding vooraf aan een verheven thema in de klarinetten, ondersteund door stevige slagen in het slagwerk. Vervolgens introduceert de kopersectie een heroïsch, sneller gespeeld thema. Het werk besluitmajestueus, met een terugkeer naar het oorspronkelijke tempo. In Statue of Liberty omschrijft Thierry Deleruyelle de pracht van het Vrijheidsbeeld, dat in Frankrijk werd gebouwd als een geschenk aan de Verenigde Staten.

Eine kurze Einleitung mündet in ein majestätisches Thema in den Klarinetten, unterstützt von hämmernden Beats im Schlagzeug, bevor die Blechbläser das Thema schneller und in würdevoller Weise präsentieren. In Statue of Liberty beschreibtder Franzose Thierry Deleruyelle die Pracht und Größe der Freiheitsstatue, die in seinem Land als Geschenk an die Vereinigten Staaten geschaffen wurde.

La Liberté éclairant le monde, plus connue sous le nom de Statue de la Liberté... L’oeuvre musicale éponyme dépeint la grandeur du monument et toute la symbolique qu’elle comporte.
Une brève introduction précède un thème noble joué aux clarinettes, soutenu par les battements lourds de la percussion. Puis ce sont les cuivres qui, dans un mouvement plus rapide, présentent un thème héroïque. L’oeuvrese termine majestueusement par un retour au tempo initial. Un vent de liberté souffle sur vos musiciens et vos auditeurs !

Una breve introduzione sfocia in un tema maestoso dei clarinetti, supportato da beat martellanti della batteria, prima che gli ottoni presentino il tema in una modalit più veloce e più eroica. In Statue of Liberty il francese ThierryDeleruyelle descrive lo splendore e la grandezza della Statua della Libert , realizzata nel suo Paese come regalo agli Stati Uniti.